บทที่ 924 คนโน้มน้าวจิตใจ

เนลล์เอื้อมมือออกไปขณะที่เธอพูด พลางก้าวขาออกไปข้างหน้าเล็กน้อย มุมปากของกิดเดียนยกขึ้นเป็นรอยยิ้ม เขายืนพิงประตู ยกมือขึ้นกอดอก ขณะที่ดูพวกเขากำลังเล่นกัน คราวนี้วีมอนด์น้อยไม่ได้ส่งเสียงออกมาแม้แต่นิดเดียว บางทีเขาอาจจะเรียนรู้ที่จะเชื่อฟัง หรือบางทีเขาอาจจะแค่ทำตามพี่สาวของเขา เนลล์ตามหาพวกเขาตามสัญชาตญาณของเธอ ขณะที่เธอตามหาพวกเขาอยู่นั้น เธอก็ถามออกมาว่า “พวกลูกทั้งคู่อยู่ที่ไหนกันน้า? แมวกำลังจะมาจับตัวพวกลูกแล้วนะ พร้อมกันหรือยัง!” เด็กทั้งสองคนซ่อนตัวอยู่ที่มุมห้อง ลิซซี่เอามือปิดปากวีมอนด์น้อยเอาไว้ ก่อนจะหัวเราะ ขณะที่พยายามจะแอบออกมาจากห้อง กิดเดียนหรี่ตาลงเล็กน้อย เนลล์ครุ่นคิดอย่างหนักว่าพวกเด็ก ๆ ซ่อนตัวอยู่ที่ไหน เพียงแค่ปลายนิ้วสัมผัสได้ถึงชายเสื้อ เธอก็พยายามส่องดูใต้ผ้าปิดตา “ฮ่า! ได้ตัวแล้ว!” เธอเอื้อมมืออีกข้างหนึ่งไปคว้าข้อมือของบุคคลนั้นเอาไว้ เธอรู้ได้ในทันทีว่านี้ไม่ใช่มือของเด็ก ขณะที่เธอสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น คน ๆ นั้นก็จับมือของเธอเอาไว้ ก่อนที่เธอจะรู้สึกแน่นบริเวณรอบเอวของเธอ ขณะที่ถูกดึงเข้าไปในอ้อมแขนของบุคคลนั้น เนลล์ตกใจมาก เธอถอดผ้าปิดตาออกท