บทที่ 82 ความขัดแย้งภายใน - ปล่อยให้พวกเขาจัดการกันเอง

มีอามาสำนึกกะทันหัน มีการไตร่ตรองไว้ล่วงหน้าตลอด เซลีนพูดคำเหล่านั้นโดยมีจุดประสงค์เพื่อยั่วยุให้เธอขโมยเอกสารในขณะที่เธอไม่ต้องจับงานสกปรกและยังคงไม่ถูกแตะต้องหลังจากนั้น แม้ว่าจะมีการเปิดโปงความผิดเพียงคนเดียวคือมีอา มีอาจ้องมองเซลีนด้วยความไม่เชื่อและเป็นครั้งแรกที่เธอไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร “เซลีนคุณพูดด้วยจิตสำนึกที่จริงสักครั้งได้ไหม? ฉันเอาเสื้อผ้าใหม่มาให้คุณเมื่อเสื้อผ้าของคุณเปื้อน เราทำข้อตกลงในห้องของคุณ คุณจะขัดขวางเนลล์ไม่ให้กลับไปที่ห้องของเธอและฉันจะช่วยคุณขโมยต้นฉบับ ทำไมคุณไม่ยอมรับมันล่ะ?” เซลีนขมวดคิ้วลึก โง่มาก! ทำไมมีอาถึงยังเป็นปัญหาสำหรับเธอ? ตราบใดที่เซลีนยังคงอยู่นอกเหนือความสงสัยจากภายนอกเธอสามารถประกันตัวมีอาจากสถานีตำรวจได้ อย่างไรก็ตามมีอากำลังลากเธอลงไปพร้อมกับเธอ เธอจะโง่แค่ไหน? แม้ว่าจะผิดหวัง แต่เซลีนก็ไม่เหลือทางเลือก เธอกัดฟันแน่น “ฉันบอกว่าฉันไม่รู้ว่าคุณกำลังพูดถึงอะไร?” มีอาพยักหน้าด้วยความผิดหวัง “ได้ คุณปฏิเสธที่จะยอมรับใช่ไหม? ฉันเดาว่าคุณไม่กลัวภ้าฉันจะแฉเกี่ยวกับการกระทำในอดีตของคุณ” ใบหน้าของเซลีนเห็นการเปลี่ยนแปลงของอารมณ์ทัน