บทที่ 807 ไร้ซึ่งความปราณี

เกรกอรี เกรแฮมลุกออกจากเตียงทันที เขาปล่อยให้วิกกี้ตะโกนเรียกหา"คุณลุงออสบอร์นคะ!" พ่อบ้านออสบอร์นเดินเข้ามาในห้องทันที เกรกอรีมองดูผู้หญิงที่ยังคงนั่งอยู่บนเตียง ดวงตาของเธอเย็นยะเยือกราวกับน้ำแข็ง “ส่งคุณโทมัสกลับด้วย” "ครับผม" พ่อบ้านออสบอร์นไปส่งวิกกี้ โทมัส กลับไปที่ห้องของเธอ ทั้งคู่ดูอารมณ์ไม่ค่อยดี ดังนั้นพวกเขาจึงอาจจะยุติการทะเลาะกันได้ไม่ดีนัก ถ้าหากว่าเกรกอรียังโกรธขนาดนี้ แล้วอารมณ์ของวิกกี้จะพลุกพล่านมากขนาดไหน? เธอดูเจ็บปวดอย่างเห็นได้ชัด เมื่อเธอพูดคำเหล่านั้นออกไปในก่อนหน้านี้ ราวกับว่าความคับข้องใจทั้งหมดของเธอที่เก็บเอาไว้เป็นเวลานานนั้น ได้ถูกปลดปล่อยออกมาทั้งหมดในคราวเดียว ทำไมเธอถึงรู้สึกปวดใจ เมื่อได้เห็นใบหน้าที่เจ็บปวดของเขา? วิกกี้ยกมือขึ้นจับที่หัวใจของเธอ เธอรู้สึกราวกับว่ามีมีดเล่มเล็ก ๆ กำลังแทงลึกเข้าไปในหัวใจจนเลือดไหลออกมา ใบหน้าของเธอซีดลงโดยไม่รู้ตัว ในอีกทางหนึ่ง หลังจากที่วิกกี้ได้กลับออกไปแล้ว เกรกอรีก็เตะโซฟาข้างเตียงอย่างแรง ก่อนจะปิดประตูและเดินออกไป เขาไม่ได้ออกไปจากคฤหาสน์ แต่เขากำลังตรงไปที่ห้องรับรอง ห้องที่เขาเพิ่งจะออกมา ที่