บทที่ 753 ทั้งหมดที่อยู่ในหัวของเขา

เมื่อวานนี้ยูเลียนาตัดสินใจแล้วว่าถ้าเธอมีโอกาสในวันนี้ เธอจะต้องมาหาพ่อบ้านออสบอร์นและขอโทษเขา เมื่อคิดแบบนั้นแล้ว ยูเลียนาก็ยิ้มออกมาอย่างอ่อนโยน เธอรีบตอบไปว่า พ่อบ้านออสบอร์นคะ ฉันไม่ได้มาที่นี่เพราะคุณเกรกอรีหรอกนะคะ ฉันมาที่นี่เพื่อตามหาคุณค่ะ” พ่อบ้านออสบอร์นรู้สึกลังเลหลังจากได้ยินสิ่งที่เธอพูด และแปลกใจเล็กน้อย "ตามหาผมทำไม?" “ใช่ค่ะ ใช่” ยูเลียนาพูด ขณะที่เธอพยายามจับแขนของพ่อบ้านออสบอร์นเอาไว้โดยไม่รู้ตัว แต่เขาก็หลบหลีกเธอ พ่อบ้านออสบอร์นก้าวถอยหลังออกมา พร้อมกับโค้งคำนับเล็กน้อยและพูดว่า “คุณยูเลียนาครับ ผมเป็นแค่คนรับใช้ที่นี่ แต่คุณเป็นแขกผู้มีเกียรติของเรา โปรดให้เกียรติตัวเองและอย่าทำให้ผมต้องลำบากใจเลยนะครับ มือที่เหยียดยาวออกมาของยูเลียนาลอยค้างอยู่กลางอากาศ ในตอนแรกเธอคิดว่ามันไม่ได้มีความหมายอะไร เพราะเธอคิดว่าพ่อบ้านออสบอร์นแก่มากแล้ว ดังนั้นเธอจึงต้องการที่จะทำให้เขารู้สึกพอใจเท่านั้น นั่นคือเหตุผลที่เธอปฏิบัติต่อเขาตามสัญชาตญาณเหมือนที่เธอเคยปฏิบัติต่อผู้อาวุโสของเธอ เธออยากจะเข้าใกล้เขาให้มากขึ้น เพื่อที่จะได้สร้างความสนิทสนมต่อกันละกันเอาไว้ ในความค