บทที่ 676 นี่คือโชคชะตา

นาตาลีจ้องมาที่เขาและเยาะเย้ย “จริงเหรอ? ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าเป็นเพราะคุณห่วงใยเธอมากจนทนไม่ได้ที่จะเห็นใครมาทำลายเธอ” สีหน้าของซาเวียร์ว่างเปล่า “แนท คุณไม่รู้ว่าผมรู้สึกยังไงกับคุณงั้นเหรอ? มันผ่านมาหลายปีแล้วผม..” นาตาลีไม่ปรารถนาจะได้ยินสิ่งที่เขาจะพูด เธอจึงขัดจังหวะเขาอย่างเย็นชาและยกผ้าห่มขึ้นเพื่อลุกจากเตียง "พอแล้ว คุณไม่จำเป็นต้องพูดอะไรอีก” ตาของซาเวียร์ตามการเคลื่อนไหวของเธอ แต่ท่าทางของเขายังคงมึนงง จนกระทั่งเธอสวมรองเท้าแล้วเขาก็ถามว่า “คุณจะไปไหน?” “คุณนอนที่นี่คนเดียวก็ได้ ฉันจะไปห้องรับแขก” ซาเวียร์พูดไม่ออก คืนนี้ไม่มีทางที่เขาจะปล่อยให้นาตาลีนอนในห้องรับแขกได้ เขาไม่มีวันยอมให้เธอนอนที่นั่น ครอบครัวของเขาจะคิดอย่างไร เมื่อเห็นทั้งคู่นอนอยู่ในห้องแต่แยกกันนอน ไม่ต้องพูดถึง เขามีความเข้าใจที่ดีเกี่ยวกับอารมณ์ของนาตาลี หลังจากอยู่กับเธอมาหลายปี และเธอไม่เคยต้องการที่จะนอนที่อื่นไม่ว่าพวกเขาจะทะเลาะกันหนักแค่ไหน นั่นหมายความว่าในครั้งนี้เขาทำร้ายความรู้สึกของเธอ ด้วยความคิดนั้น เขาจึงลุกจากเตียงแล้วดึงเธอกลับมา “แนท อย่าเพิ่งทำแบบนี้ ตอนนี้ ตกลงไหม? คุณก็รู้ว่าเร