บทที่ 552 มีพระมากมาย มีข้าวต้มจำกัด

ขณะที่ลูซี่ แคทซ์คิดถึงอาการป่วยของแม่และคำพูดของหมอเฮย์ส หัวใจของเธอก็ขมขื่น เธอทำได้เพียงแต่ทำให้น้ำเสียงของเธออ่อนลงและอ้อนวอนว่า “โจเอล เรื่องระหว่างเรา ไม่เกี่ยวอะไรกับแม่เลย ฉันขอร้องล่ะ อย่าทำให้แม่ลำบากเลย ให้เธอกลับมา โอเคไหม?” “ร่างกายของเธอไม่ค่อยดี เธอไม่สามารถจัดการกับความเครียดได้ แค่บอกฉันว่าคุณต้องการอะไร ถ้ามันไม่ได้ยุ่งเกี่ยวข้องกับแม่ ฉันจะยอม” เสียงของผู้หญิงทางโทรศัพท์นั้นแผ่วเบาและวิงวอน สิ่งนี้ทำให้ดวงตาของโจเอลหม่นหมอง ก่อนที่สีหน้าของเขาก็ค่อย ๆ หดหู่ โจเอลไม่เข้าใจว่าทำไมลูซี่ถึงซ่อนความรู้สึก และความคิดที่แท้จริงของเธอไว้ ถึงแม้ว่าเขาจะรู้ความจริงแล้ว เธอก็ไม่จำเป็นต้องปิดบังอะไรจากเขาอีกต่อไป ทำไมเธอยังต่อต้านเขาอยู่อีก ครั้งที่แล้ว เขาบอกได้เลยว่าเธอไม่ต้องการให้เขารู้อดีตอันเลวร้ายของเธอ เธอจึงปฏิเสธเขา แต่ตอนนี้เขารู้ความจริงแล้ว เธอยังรู้ด้วยว่าถ้าเธอตกลงที่จะอยู่กับเขา ปัญหาทั้งหมดของเธอจะได้รับการแก้ไข ทำไมเธอถึงยังไม่ยอมอยู่อีก เขาต่อสู้ไปเพื่ออะไร โจเอลรู้ว่ามันยากสำหรับลูซี่ที่จะพูดความคิดของเธอออกมา ยิ่งไปกว่านั้นเขาไม่สามารถขอให้ใครสักคนม