บทที่ 487 เรียกเขาว่าน้ารอง

เนลล์มองกิดเดียนอย่างสงสัยและถามว่า “จริงเหรอ?” "ใช่สิ! ผมสาบานเลย" “ก็ได้ ฉันเชื่อคุณ” กิดเดียนไปกับเนลล์อยู่พักหนึ่งและให้อาหารเหลวแก่เธอตามคำแนะนำของแพทย์ ในตอนบ่ายพยาบาลที่ทำการคลอดบุตรเข้ามาช่วยสอนเธอให้นมลูก แน่นอนว่ามันเป็นการทรมานอีกรอบ ผู้คนที่ได้รับการว่าจ้างจากตระกูลลีย์ ล้วนแล้วแต่เป็นคนที่มีประสบการณ์ มันกินเวลาเพียงไม่กี่นาทีและการทดสอบทั้งหมดก็จบลง อย่างน้อยเนลล์ก็ได้รับความเดือดร้อนน้อยลงเช่นกัน นายท่านกับท่านผู้หญิงพา โจเซฟ การ์เร็ตต์และคนอื่น ๆ อีกสองสามคนเข้ามาในวอร์ดหลังจากที่พยาบาลที่ทำการคลอดบุตรจากไป เนลล์กำลังหิวอย่างมาก แต่เนื่องจากเธอเพิ่งออกจากการผ่าตัด เธอจึงกินไม่ได้มาก เธออดไม่ได้ที่จะน้ำลายสอเมื่อเห็นและได้กลิ่นชามซุปที่อยู่ตรงหน้าเธอ สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปเมื่อเธอจิบซุปไปหนึ่งช้อน เนลล์มองไปที่ท่านผู้หญิงและถามอย่างเขินอาย “คุณย่า พวกเขาลืมใส่เกลือในซุปนี้หรือเปล่า?” ท่านผู้หญิงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะปฏิกิริยาของเนลล์ จากนั้นเธอก็อธิบายว่า “หนูไม่ควรกินอาหารที่มีรสเค็มเกินไประหว่างที่หนูพักฟื้น ดังนั้นย่าจึงขอให้พวกเขาใส่เกลือน้อยลงเป็นพิเศษ หน