บทที่ 476 พิธีแต่งงาน

แน่นอน เขาจำเนลล์ได้ สายตาของเขากวาดมองไปที่เนลล์ ก่อนที่จะมองไปยังกิดเดียน “พวกคุณช่วยผมไว้เหรอ?” “ใช่ เมื่อคืนนี้เราไม่สามารถปล่อยให้คุณอยู่ในสภาพนั้นได้ เราไม่รู้ว่าคุณเป็นใครหรือเกิดอะไรขึ้นกับคุณ เราจึงไม่กล้าส่งคุณไปที่โรงพยาบาล โชคดีที่อาการบาดเจ็บทั้งหมดของคุณมาจากภายนอก ดังนั้นคุณน่าจะหายดีหลังจากได้ทำแผลแล้ว” ขณะที่เนลล์กำลังอธิบาย ดูเหมือนเธอจะจำอะไรบางอย่างได้และหันไปถามกิดเดียน “เมื่อคืนเขาไม่ได้มีไข้ใช่ไหม?” กิดเดียนตอบอย่างไม่ใส่ใจว่า “ไม่” "ดีแล้ว ดูเหมือนว่ายาที่ฉันให้เขาเมื่อคืนนี้ค่อนข้างจะได้ผล” เมื่อดูปฏิสัมพันธ์ของพวกเขา คนแปลกหน้าคิดว่าการสื่อสารระหว่างพวกเขาเป็นธรรมชาติและคุ้นเคย สายตาของเขาเข้มขึ้น “ขอบคุณมากที่ช่วยผม เมื่อคืนผมเข้าหาผู้หญิงคนนี้ด้วยความสิ้นหวัง ผมขอโทษจากใจจริง” ขณะที่เขาพูด เขาก้มคำนับลงถึงเอวของเขาอย่างสุดซึ้ง เนลล์ยิ้มออกมา “ไม่เป็นไร เรื่องเมื่อคืน… ฉันเข้าใจ” คนแปลกหน้าพยักหน้าและมองไปที่กิดเดียน “คุณทั้งคู่ช่วยชีวิตผมไว้ หากมีโอกาสในอนาคตผมจะตอบแทนคุณอย่างแน่นอน ผมจะติดต่อคุณได้อย่างไร?” เนลล์ยิ้มออกมา “ฉันชื่อเนลล์และเขา… เ