บทที่ 147 ช่วยเขาสอบถาม

“มันเป็นแบบนี้ คำแนะนำของคุณเกี่ยวกับลูซี่และเจเน็ต นั้นยอดเยี่ยมมาก มันยากที่จะหานักแสดงอายุน้อยและมากความสามารถที่เต็มใจร่วมงาน โดยเฉพาะเจเน็ตมีการแสดงที่คุณไม่เคยเห็นในนักแสดงรุ่นใหม่” ปราศจากการพูดขัดจังหวะ เนลล์เงียบฟังและรอสิ่งที่เขาจะพูดถัดไปแม้ว่าเธอจะเดาได้อยู่แล้วว่าเขาพยายามจะพูดอะไร ตามที่เธอคาดเอาไว้ กาเร็ธกล่าวว่า “มีเวลาอีกสองเดือนก่อนการถ่ายทำ ‘แม่น้ำที่ซ่อนอยู่: แอชลีย์’ จะเสร็จสิ้น ฉันมีเพื่อนสองคนที่เพิ่งจะสร้างภาพยนตร์เรื่องใหม่ เขาเป็นผู้กำกับอายุน้อยที่ยังไม่ได้มีชื่อเสียงมากนัก การผลิตอาจจะยังไม่ใช่รายใหญ่ แต่เขาสนใจเจเน็ต เขาต้องการให้เจเน็ตรับบทนำ ฉันสงสัยว่าคุณจะสามารถพูดกับเธอสักสองสามคำได้ไหม เนื่องจากพวกคุณมีความสัมพันธ์อันดีต่อกันและกัน” เนลล์ยิ้ม “ผู้กำกับลีย์ นี่เป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยมมาก ทำไมคุณไม่คุยกับเจเน็ตเป็นการส่วนตัว? พวกคุณอยู่ด้วยกันที่กองถ่ายตลอดเวลาไม่ใช่เหรอ? คุณมีโอกาสที่สุดในโลกแล้ว!” กาเร็ธทำท่าราวกับว่าเขากำลังอยู่ในสถานการณ์ที่อึดอัด “นี่... ฉันพูดอย่างซื่อสัตย์ ฉันถามเธอแล้วแต่เธอปฏิเสธ” เนลล์ผงะเมื่อมันมาอย่างทันทีทันใด เธอรู้จัก