บทที่ 1030 การแสดงที่น่าตื่นตาตื่นใจ

ไม่นานนัก กิดเดียนก็กลับมาพร้อมกับน้ำในมือหนึ่งแก้ว เขาถือแก้วนั้นไว้ พลางยกมันให้เนลล์ดื่ม เนลล์เกียจคร้านเกินกว่าจะยกมือขึ้นมาถือแก้วน้ำเอง เธอจึงจิบน้ำจากแก้วไปสองสามจิบให้พอชุ่มคอ ก่อนจะผลักมือเขาออกไป เขาวางแก้วลงบนโต๊ะข้าง ๆ พลางหยิบเสื้อแจ็คเก็ตขึ้นมา “ข้างนอกอากาศเริ่มหนาวแล้ว ใส่แจ็กเก็ตตัวนี้ก่อนนะ เดี๋ยวจะเป็นหวัดเอา” เนลล์พยักหน้าและหยิบเสื้อมาอย่างว่าง่าย จากนั้นเธอก็ดึงผ้าห่มออก แล้วลุกขึ้นจากเตียง "คุณหิวรึยัง? อาหารเย็นใกล้จะเสร็จแล้ว เราลงไปกินข้าวกันไหม?” "ก็ได้ค่ะ" พวกเขาทั้งสองคนเดินจับมือกันเดินลงบันไดไป ในห้องนั่งเล่นชั้นล่าง ลิซซี่กำลังนั่งอยู่บนโซฟา ดูการ์ตูนเรื่องโปรดของเธออยู่ ส่วนวีมอนด์น้อยกำลังส่งเสียงดัง ขณะที่เขาพยายามต่อตัวต่ออยู่ข้าง ๆ เมื่อเห็นพวกเขาลงมา เขาก็รีบวางของเล่นลงทันที ก่อนจะวิ่งไปหาเนลล์กับกิดเดียน “แม่ครับ พ่อครับ” กิดเดียนเร็วกว่าเขาไปก้าวหนึ่ง เขาจึงยกวีมอนด์น้อยขึ้นมา เมื่อเขาวิ่งมาได้แค่ครึ่งทางเท่านั้น “ต้องให้พ่อบอกลูกอีกกี่ครั้ง? ว่าอย่ากระโจนใส่แม่แบบนี้ เธอกำลังตั้งครรภ์อยู่นะ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าลูกกระโดดใส่เธอ แล้วเธอ