บทที่ 178

ในสนามบินทัลโกซิตี้ ทันทีที่พวกเขาออกจากประตูสนามบิน เจอร์เมนก็รีบยัดสัมภาระของเธอลงไปด้วยท่าทางตื่นตระหนก “ดอรี่ จูเอลซ์บอกผมว่าอย่าบอกเรื่องพวกนี้กับคุณทั้งหมด ถ้าเขารู้ว่าผมตั้งใจมาที่ปาล์มซิตี้เพื่อบอกคุณทุกอย่าง เขาจะทำให้เรื่องยากสำหรับฉันแน่นอน เขาอาจจะไม่ให้เงินฉันใน อนาคต ไม่ ฉันต้องหลีกเลี่ยงเขา!” หลังจากนั้นเจอร์เมนก็หันหลังและวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็วในชุดสีแดง เธอหายไปในทันที โดโรธีไม่มีโอกาสได้โทรหาเธอเลยด้วยซ้ำ เธอยิ้มอย่างโกรธเคืองขณะถือกระเป๋าถือสีแดงเพลิง เธอกังวลว่าเจอร์เมนจะสามารถกลับไปที่เมืองได้อย่างไรโดยไม่มีเงินหรือโทรศัพท์ รถสีดำสนิทจอดอยู่ข้างถนน Juelz ลงจากรถและจ้องไปที่ Dorothy ด้วยสายตาที่เร่าร้อน ดวงตาของเขาไม่เต็มใจที่จะกระพริบตา เขาไม่ได้พบเธอตลอดทั้งเดือน พระเจ้าเท่านั้นที่รู้ว่าเขาคิดถึงเธอมากแค่ไหนจนหัวใจของเขาเจ็บปวด เขาเพียงรู้สึกสบายใจเมื่อเห็นเธอ ราวกับว่าเรือใบได้กลับมายังท่าเรืออันเงียบสงบ “ดอรี่ ทางนี้ ฉันอยู่ทางนี้” Juelz โบกแขนและก้าวไปทาง Dorothy และ Belle ด้วยขายาวของเขา เมื่อได้ยินเสียงทุ้มที่คุ้นเคยของเขา โดโรธีก็หันกลับมามองชายหนุ่มรูปงามด้ว