บทที่ 120

เบนจามินสังเกตว่าครีเดนซ์ซึ่งน่าจะพิงเก้าอี้ผู้บริหารสีดำล้มลงอย่างหนักกับพื้นโดยหลับตา ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาซีดและซีดเซียว เหงื่อท่วมหน้าผาก และอกก็ยกขึ้นลงขณะที่เขาหายใจแรงและไม่เป็นระเบียบ เสียงฟ้าร้องที่เขาได้ยินจากภายนอกคือเสียงของ Credence ตกลงมาจากเก้าอี้ลงกับพื้น “คุณสก็อตต์ เกิดอะไรขึ้นกับคุณ” เบนจามินสังเกตว่ามีบางอย่างผิดปกติกับเขา Credence ก็กระตุกเป็นครั้งคราว ในใจรู้สึกไม่สบายใจ เขาตกใจมากจนกลั้นหายใจและรีบเรียกโจนาธาน "คุณสแตนตัน คุณสก็อตต์หมดสติไปกะทันหัน ก็ได้ ตกลง ฉันจะส่งเขาไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้" หลังจากวางสายแล้ว เบ็นจามินก็เรียกผู้ช่วยอีกคนทันทีเพื่อช่วยถือ Credence ที่หมดสติไปที่เบาะหลังของรถ จากนั้นเขาก็ขึ้นรถและขับรถไปโรงพยาบาลตลอดทาง ผ่านไปครึ่งชั่วโมง เบนจามินก็กระโดดลงจากรถ เขาวิ่งเข้าไปหาโจนาธานที่ประตูหน้าของโรงพยาบาล นำ Credence ที่หมดสติไปที่เปลหาม และวางเขาไว้บนรถเข็นอย่างมั่นคง คณบดียืนอยู่ข้างนอกและรอเป็นเวลานาน เขารีบไปและให้การรักษาพยาบาลฉุกเฉิน Credence หน้าอกของ Credence ตกใจกับคลื่นไฟฟ้าแรง ชายหน้าซีดค่อยๆลืมตาแดงก่ำและขมวดคิ้ว เขาค่อยๆ ยกมือขึ้น