บทที่ 117

โดโรธีจ้องไปที่ชายผู้สลักจุดถาวรในก้นบึ้งของหัวใจของเธอ นิ้วที่นุ่มเนียนของเธอจับชายเสื้อทั้งสองข้างแน่น และนิ้วของเธอก็เริ่มสั่นช้าๆ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขามาที่นี่เพื่อโรซาลี! เธอบอกตัวเองว่าจะไม่เศร้าอีกต่อไป เธอไม่ควรเสียใจกับผู้ชายที่ไม่รักเธอ อย่างไรก็ตาม หัวใจที่แตกสลายของเธอยังคงเจ็บปวด เธอรู้สึกเปรี้ยวและเธอยังคงเสียใจ โดโรธีหันหน้าหนีอย่างแข็งทื่อ และไม่มองที่ครีเดนซ์ซึ่งกำลังเดินเข้ามาอย่างช้าๆ อีกต่อไป อย่างไรก็ตาม หูของเธอก็อดไม่ได้ที่จะฟังเขาพูด เสียงที่มีเสน่ห์และลึกซึ้งของเขาเป็นที่จดจำจนไม่จำเป็นต้องให้เธอแยกแยะ Ivana เอื้อมมือออกไปและทำท่าทางสุภาพเพื่อต้อนรับ Credence สู่ที่นั่งวีไอพี "คุณสกอตต์ เชิญทางนี้" เขาพยักหน้าเล็กน้อย “ก็ได้” ดวงตาลึกของเขากวาดมองไปที่โดโรธี เขาสังเกตเห็นว่าเธอจงใจหันหน้าหนีเมื่อเห็นเขาเข้ามา ใบหน้าของเขาทรุดโทรม แต่เขาไม่หยุดเลย เขาเดินตรงไปที่ที่นั่งวีไอพีและนั่งลงอย่างสง่างาม โดโรธีไม่ได้มองที่ Credence แต่เธอรู้สึกว่าเขานั่งอยู่ข้างหลังเธอ สายตาของเขาเฉียบคมและแผดเผาราวกับเงาที่หลอกหลอน มันอยู่ที่เธอและจะไม่หายไป ทำไมเขาไม่จ้องมองโรซาลี? ทำ