บทที่ 714

เมื่อ กู โรลโรลเห็น ทัง โรลชูวก้าวเข้ามาในห้อง กู โรลโรล ก็รีบวิ่งเข้ามาทันที และทันใดนั้นก็เกิดเสียงตบดังก้องภายในห้อง หลังจากนั้น กู โรลโรลก็ตะโกนด้วยความโกรธ “ทัง โรลชูว ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับแม่ของฉัน ฉันไม่มีวันให้อภัยเธอแน่!” ทัง โรลชูวกำแก้มของเธอที่โดนตบ เธอรู้สึกได้ถึงรสชาติของเลือดภายในปากของตัวเอง กู โรลโรลตบเธอรุนแรงมาก ๆ มันทำให้หูของเธอมีเสียงอื้ออึงอยู่เต็มไปหมด และแก้มของเธอก็ร้อนและแดงฉ่า ทัง โรลชูวกัดริมฝีปากของเธอ สายตาที่อาคาตในดวงตาของเธอ เธอเงยหน้าขึ้นมอง กู โรลโรลและพูดอย่างเยาะเย้ย "กู โรลโรล เธอกล้าตบฉันเหรอ?" กู โรลโรลพูดอย่างเย็นชา “ฉันตบเธอแล้วฉันผิดอะไร? สำหรับคนที่ไม่มีจิตสำนึกอย่างเธอน่ะ มือฉันรู้สึกเหมือนสกปรกเลยตอนนี้” เธอเป็นคนไม่มีจิตสำนึก? เหมือนกำลังได้ยินเรื่องตลกแห่งปีอยู่เลย! ทัง โรลชูวอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาดัง ๆ และเธอก็บีบแก้มที่เจ็บของเธอโดยไม่ได้ตั้งใจ นั่นทำให้เธอขมวดคิ้วเล็กน้อยและหยุดหัวเราะ เมื่อเธอมอง กู โรลโรลไม่มีอะไรนอกจากความดูถูกในสายตาของเธอ “กู โรลโรล การกระทำของเธอมันคลาสสิคเกินไปนะ โจรกระจอกเขาก็ทำกัน ลึก ๆ เธอก็น