บทที่ 705

ซอง อันยีพยุงพ่อของเธอให้เดินไปนั่งลงบนโซฟา และเข้าไปในห้องครัวพร้อมกับแม่ของเธอเพื่อรินน้ำให้ ตอนนี้เหลือเพียงนายซอง และโมเฟยอยู่ภายในห้องนั่งเล่น นายซองหันไปมอง เซิน โมเฟย และถอนหายใจออกมา “โมเฟย ฉันขอโทษจริง ๆ ที่คุณต้องมาเห็นอะไรแบบนี้” เซิน โมเฟยยิ้มและส่ายหัว "ไม่เป็นไรครับคุณลุง" นายซองถอนหายใจออกมาอีกครั้ง และพูดอย่างขุ่นเคืองออกไปว่า “ฮัน อี้เฉินโง่มาก คุณไม่รู้หรอกว่าฉันกับภรรยาดูแลเขาดีขนาดไหน แต่เพื่อชื่อเสียงเงินทอง เขาถึงกับหลอกพวกฉัน เขาร่วมมือกับผู้หญิงตระกูลหยางเพื่อใส่ร้ายพวกฉัน นอกใจอันยี ในตอนนั้นอันยีต้องเป็นคนที่แบกรับทุกอย่างเอาไว้” หลังจากที่พวกเขาถูกตำรวจจับกุมตัวไป ใครจะรู้ว่าในช่วงเวลานั้นอันยีต้องดิ้นรนขนาดไหน ในตอนนั้นพวกเขาในฐานะพ่อแม่ไม่สามารถอยู่เคียงข้างเธอได้ พวกเขาทำได้เพียงส่งกำลังใจให้เธอในห้องขัง โชคดีที่มีคนคอยช่วยเหลือ ดูแลเธอในช่วงเวลานั้น เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ นายซองก็รู้สึกขอบคุณ เซิน โมเฟย เป็นอย่างมาก “โมเฟย ขอบคุณที่คุณคอยช่วยอันยีมาตลอด” คำขอบคุณแต่น้ำเสียงเต็มไปด้วยความขอโทษนั้น ทำให้ เซิน โมเฟยหัวเราะออกมาเล็กน้อย “คุณลุงค