บทที่ 666

“ใช่ ฉันล้อเล่น” เซิน มูเห็นด้วย ขณะที่เขาหัวเราะออกมาอย่างเสียงดัง บรรยากาศภายในห้องส่วนตัวนั้นเต็มไปด้วยความสนุกและผ่อนคลาย ทุกคนต่างพูดคุยกันอย่างเป็นกันเอง ทัง โรลชูวอารมณ์ดี เธอเลยดื่มมากไปหน่อย เธอเมื่อหน้าแดง เธอเริ่มเมาแล้วเวียนหัว ภายใต้แสงไฟสว่างจ้า เธอดูเย้ายวนยิ่งกว่าเดิม “ไปเถอะพี่สะใภ้ ดื่มกับผมอีกหน่อยได้ไหม” หลิง เหยาขยับตัวเข้าไปใกล้ ทัง โรลชูวด้วยมืออีกข้างที่ถือแก้วไวน์ ในเวลานี้ น้ำเสียงเย็นเยียบดังขึ้นข้างหูของเขา “อาเหยา นิสัยเดิมของนายกลับมาอีกแล้วเหรอ?” เมื่อหลิงเหยาได้ยินเช่นนั้น หัวใจของเขาก็เต้นเร็วขึ้น ๆ ด้วยความตื่นตระหนก เขาหันไปหาชายผู้คนนั้นทันที และยิ้มอย่างประจบสอพลอ “พี่ครับ ผมมีความสุขจนลืมตัวไป” ภายใต้สายตาที่แหลมคมของเขา ก็นุ่มนวลขึ้นเรื่อย ๆ สุดท้ายก็สายตาของเขาก็กลับไปเป็นปกติ เมื่อเห็นเช่นนั้น เซิน มูก็ยิ้มและพูดแก้ตัวให้ หลิง เหยา “ชินจิน ถ้าเธอจะเมาคืนนี้ก็ไม่เป็นไรนะ พวกเราไม่ถือ ถ้ากลับบ้านไม่ไหวก็นอนค้างมันที่นี้เลย ดีไหมล่ะ” ลู ชินจินหันไปมอง ทัง โรลชูวที่กำลังเมาอยู่ ราวกับว่าเธอสังเกตเห็นสายตาของเขา เธอหันกลับมาและยิ้มให้เขา พร้อ