บทที่ 648

ซู เหวินจิงทำหน้าบึ้ง รู้สึกว่าเขาลำเอียง แต่เธอก็ยังไม่หยุดที่จะเรียกร้องความสนใจ "ขาฉันเจ็บ" “ขาเธอเจ็บหรือเปล่า” คุณปู่พูด เธอหน้าซีด เขาขึ้นเสียงและเรียกป้าเฉิน “พาหมอมาเดี๋ยวนี้ เหวินจิงเจ็บขา” ป้าเฉินขมวดคิ้วเล็กน้อยและมองดู ซู เหวินจิงอย่างสงสัย จากนั้นมองไปที่ ซอง อันยีจู่ ๆ ขาเธอเจ็บได้ยังไง? สองคนนี้ทะเลาะกันมาก่อนงั้นเหรอ? เมื่อเขาเห็นเธอยืนอยู่เฉย ๆ คุณปู่เซินตะโกนอย่างดุเดือด “ทำไมเธอยังยืนอยู่ที่นั่นอีก โทรหาหมอเดี๋ยวนี้!” หัวใจของป้าเฉินสั่นเทา เธอรีบหันหลังหนี หลังจากนั้น ผู้อาวุโสเซินก็ร้องเสียงดัง “รีบช่วยพาเหวินจิงไปที่โซฟาก่อน” เซิน โมเฟยขมวดคิ้ว แม้ว่าเขาจะรู้สึกไม่เต็มใจที่จะทำ แต่เขาก็ยังต้องทำตามที่ปู่ของเขาสั่ง นับตั้งแต่คุณปู่เซินปรากฏตัว รัศมีของเขาก็น่ากลัว ทำให้ ซอง อันยีตระหนักดีว่า เธอเริ่มประหม่าอีกครั้งหลังจากที่เธอพยายามสงบสติอารมณ์ของเธอก่อนหน้านี้ คุณปู่เซินเพียงแต่หันไปมองไปที่ ซอง อันยีหลังจากที่เซิน โมเฟย ช่วยซู เหวินหจิง ไปที่โซฟา ดวงตาที่เฉียบแหลมของเขาหรี่ลงเล็กน้อย ขณะที่เขาถามอย่างเย็นชา "เธอเป็นแฟนของโมเฟยใช่ไหม?” “คะ ค่ะ คุณปู่ ห