บทที่ 485

ลู ชินจิน กำลังคุยเรื่องงานอยู่กับ มู่ หลิง ตอนที่เขารับโทรศัพท์ของ ทัง โรลชูว ทันทีที่เขาเห็นว่าใครกำลังโทรมานั้น ท่าทีที่เย็นชาและตึงเครียดบนใบหน้าของเขาก็หายไปทันที มู่ หลิง เลิกคิ้วอย่างสงสัย ต้องเป็นคุณผู้หญิงแน่ ๆ ท่านประธานเย็นชาเป็นเหมือนภูเขาน้ำแข็ง เขาจะละลายต่อหน้าภรรยาของเขาเท่านั้น ลู ชินจิน เดินไปที่หน้าต่างก่อนจะรับสาย “ชินจิน คุณกลับบ้านเมื่อไหร่คะ?” เขาได้ยินเสียงของ ทัง โรลชูว ทันทีที่เขาหยิบขึ้นมา ลู ชินจิน โค้งงอริมฝีปากของเขา “ทำไม คุณคิดถึงผมไหม?” “ค่ะ ฉันคิดถึงคุณแล้ว ฉันอยากกินอาหารเย็นกับคุณ” ในอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ ทัง โรลชูว ไม่สามารถเห็นได้ว่า ลู ชินจิน มึนงงทันทีที่เธอพูดแบบนี้ และดวงตาของเขาก็ลุกวาวเหมือนดวงดาว เขามองออกไปนอกยังท้องฟ้าที่มืดมิดนอกหน้าต่าง ด้วยแสงอันอ่อนโยนในดวงตาของเขา เขาพูดเบา ๆ ว่า "ได้สิผมจะกลับไปเร็ว ๆ นี้ครับ" “งั้นฉันจะรอนะคะ” เธอวางสายหลังจากพูดแบบนั้น ลู ชินจิน วางโทรศัพท์มือถือและยิ้ม จากนั้นเขาก็หันกลับมาและพูดกับ มู่ หลิง ซึ่งยังคงนั่งอยู่บนโซฟาว่า “มาสรุปกันดีกว่า พรุ่งนี้เราค่อยพูดถึงเรื่องที่เหลือกัน” มู่