บทที่ 464

แม้ว่าเขาจะไม่อยากยุ่ง แต่ ลู ชินจิน ก็ยังเต็มใจที่จะเล่นกับเธอ เพราะเธอดูมีความสุข "ทำไมล่ะ?" "เพราะว่า..." ทัง โรลชูว จงใจให้เขาเดาและเริ่มหัวเราะเบา ๆ “ซอง มอ เป็นแฟนเก่าของเสี่ยวเซียว” ลู ชินจิน เลิกคิ้วด้วยความประหลาดใจ มันเป็นเรื่องที่ไม่คาดคิดเลยทีเดียว "คุณประหลาดใจมากเลยไหม?" ทัง โรลชูว จิบน้ำเล็กน้อย เธออดไม่ได้ที่จะบ่น "ฉันรู้สึกประหลาดใจมาก ฉันไม่ได้คิดเลยว่าการนัดบอดของเธอจะเป็นแฟนเก่าของเธอ" ทัง โรลชูว พูดคุยเกี่ยวกับการนัดบอดของเสี่ยวเซียวในช่วงบ่าย เธอมีความสุขมากจนลืมที่จะเพลิดเพลินไปกับวิวทิวทัศน์ตอนกลางคืน ลู ชินจิน มองดูเธออย่างเงียบ ๆ ดวงตาสีดำของเขาลึกเหมือนทะเลสาบ เขามีรอยยิ้มจาง ๆ อยู่ที่มุมริมฝีปากของเขา นอกหน้าต่างสไตล์ฝรั่งเศสข้างนอกเป็นท้องฟ้าสีครามที่มีดวงดาวกระจัดกระจาย มันช่วยเติมเต็มทะเลแห่งแสงไฟในเมืองปักกิ่งยามค่ำคืน ช่างเป็นฉากที่สวยงาม เป็นเวลาสี่ทุ่มเมื่อพวกเขากลับจากมังกรหลวงวิว หลังจากอาบน้ำแล้ว ทัง โรลชูว ก็นอนบนเตียงเพื่อพักผ่อน และไม่นานนักเธอก็หลับไป ลู ชินจิน เดินออกมาจากห้องน้ำ เขาสังเกตเห็นว่าเธอหลับไปแล้วบนเตียง เขาเขย่งตัวและยืนอ