บทที่ 375

หยิง เสี่ยวเซียว มีลุคที่เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงจากวันนั้น เธอมัดผมของขึ้น สวมแว่นขอบหนาซึ่งมันบังหน้าตาของเธอไปครึ่งหนึ่งเลยก็ว่าได้ เธอสวมชุดทำงานสีเทาที่มีลักษณะเหมือนคุณย่า มีกระโปรงคลุมเข่า ชุดสูทหลวม ๆ ที่ซ่อนหุ่นของเธอไว้ข้างใน เมื่อเธอไปถึงบริษัทในชุดนี้ พนักงานต้อนรับทั้งสองถึงกับจำเธอไม่ได้ พวกเขาจึงหยุดเธอไว้ เมื่อเธอบอกชื่อของเธอออกไป ขากรรไกรของพนักงานต้อนรับทั้งสองก็ค้าง "โอ้พระเจ้า! ผู้หญิงไร้แฟชั่นคนนี้ เป็นผู้หญิงคนเดียวกับที่สวมเสื้อผ้าแบรนด์เนมเมื่อวานนี้... ต่างกันเกินไปแล้ว!!" ไม่เพียงแค่พวกเขาเท่านั้นที่ตกใจ ลู เซียวเหยา ก็เช่นกัน เมื่อ ลู เซียวเหยา เห็น หยิง เสี่ยวเซียว ในวันนี้ ดวงตาของเขาแทบจะหลุดออกมา เขาพึมพำออกมาประโยคหนึ่งหลังจากลังเลอยู่นาน “วันนี้คุณเป็นบ้าเหรอ” มีเพียงคำเดียวที่เขาสามารถใช้อธิบายเธอได้ว่า เชย! สองคำเชยสุด! สามคำเชยสุด ๆ! เธอแต่งตัวเหมือนหญิงแก่ ๆ เขาสงสัยว่าทำไมเธอถึงบ้าจนตัดสินใจแต่งตัวแบบนี้ “นายสิบ้า!” หยิง เสี่ยวเซียว มองเขาด้วยความโกรธ “ถ้าคุณไม่ได้บ้า แล้วทำไมคุณถึงแต่งตัวแบบนี้ล่ะ?” หยิง เสี่ยวเซียว ดันแว่นขึ้นและพูด