บทที่ 227

ทันทีที่เสียงของเธอเงียบลง บรรยากาศในห้องทำงานก็ตึงเครียดขึ้นทันที เมื่อจ้องมองไป ท่าทางที่เย็นชาของ ซู เทียนอ้าย ที่ไม่ได้ลดลงแม้แต่น้อย ทัง โรลชูว ก็รู้สึกถึงความโกรธที่เดือดพล่านจากก้นบึ้งของหัวใจของเธอ เธอกลัวว่าเธอจะปล่อยมันออกไป “เธอไม่เข้าใจที่ฉันหมายถึงเหรอ?” ซู เทียนอ้าย ถามกลับ ทัง โรลชูว ไม่ตอบกลับ เธอจ้องมองอย่างเคร่งเครียด ซู เทียนอ้าย เอนหลังพิงเก้าอี้และกอดอก สายตาของเธอกวาดไปทั่วร่างข่าวที่นอนอยู่บนโต๊ะ สัมผัสแห่งความรุนแรงฉายผ่านดวงตาของเธออย่างรวดเร็ว "เธอ ไม่เลยเหรอ?" ซู เทียนอ้าย เลิกคิ้วเล็กน้อยแล้วหัวเราะเบา ๆ "เอาล่ะ ฉันจะบอกเธอว่าฉันหมายถึงอะไร" ทัง โรลชูว เหล่ตาของเธอเล็กน้อย เธอมองดูริมฝีปากของ ซู เทียนอ้ายขยับขึ้นและลงขณะที่เธอพูดแต่ละคำช้า ๆ "ฉัน กำลัง ทิ้ง ขยะ" ความโกรธที่รุนแรงปะทุขึ้นในดวงตาของ ทัง โรลชูว ทันที มือของเธอที่กดลงกับโต๊ะกลายเป็นหมัดที่กำแน่น เธอโกรธมาก แต่เธอก็ยิ้มออกมาแทน “อะไรนะ ซู เทียนอ้าย เป็นเพราะเธอไม่มีทางอื่นที่จะจัดการกับฉัน ดังนั้นเธอจึงกำหนดเป้าหมายงานของฉันงั้นเหรอ?” “เป้าหมายของเธอ?” ราวกับว่าได้ยินเรื่องตลก ซู เทียนอ้า