บทที่ 129

เมื่อ ทัง โรลชูว ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ลู ชินจิน นั่งอยู่ข้างเตียงจับมือเธอ เมื่อเห็นว่า เธอลืมตาขึ้นเขาก็รีบลุกขึ้นและลูบไล้ใบหน้าของเธอ เขาถามเบา ๆ ว่า "คุณรู้สึกยังไงบ้าง? ความคิดของ ทัง โรลชูว ว่างเปล่าไปสองสามวินาที เธอจำได้ว่าเธอได้รับบาดเจ็บจาก กู โรลโรล และควรอยู่ในโรงพยาบาลตอนนี้ เธอพยายามที่จะรู้สึกถึงร่างกายของเธอและมันก็ปวดมาก “ฉันบาดเจ็บสาหัสหรือเปล่า?” เธออ้าปากถาม อย่างไรก็ตามเสียงของเธอแหบจนฟังดูแย่มาก ลู ชินจิน พยักหน้า "คุณมีรอยถลอกเล็กน้อยที่แขนขา และการถูกกระทบกระแทกเล็กน้อย" "ไม่น่าแปลกใจที่หัวของฉันเจ็บมาก" เธอลุกขึ้นนั่งช้า ๆ บนเตียง เธอยืดแผลที่ขาขณะทำเช่นนั้นทำให้เธออ้าปากค้างเล็กน้อย ความเจ็บปวดทำให้ใบหน้าของเธอซีดลง ลู​ ชินจิน ช่วยเธออย่างรวดเร็วด้วยความอ่อนโยนมาก “คุณอยากให้ฉันไปตามหมอไหม?” เธอส่ายหัวและพูดอย่างตั้งใจว่า "ไม่จำเป็นฉันสบายดี" ในขณะนั้น ลู​ เสี่ยวเหยา เดินเข้ามาเมื่อได้ยินสิ่งนี้เขาก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว “คุณเสียเลือดไปมากแล้วคุณยังบอกว่าสบายดี คุณไม่รู้ว่าพี่ใหญ่กังวลแค่ไหนเมื่อเห็นคุณในสภาพนั้น นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็น ลู ชินจิน