บทที่ 668

ความหงุดหงิดปรากฏขึ้นในดวงตาของของยาเอลเมื่อชายทั้งสองคนจากไลโอน่าปล่อยแคทเธอรีนไปเสียเฉย ๆ แคทเธอรีนพยายามยืนขึ้น ทว่าเรียวขาทั้งสองข้างของเธอทั้งปวดและชาจากการถูกกดไว้เป็นเวลานาน ขาของเธอจึงอ่อนแรงและล้มลง ขาของฌอนกระตุกขณะที่จู่ ๆ เขาก็อยากจะเข้าไปช่วยประคองเธอเอาไว้ ทว่าหลังจากนั้น เขาก็โยนใบหย่าใส่เธออย่างเย็นชา “เซ็นซะ แล้วเลิกบอกว่าฉันโหดร้ายสักที นี่เงิน 200 ล้านดอลล่าร์ ของเธอเมื่อเราหย่ากัน” “200 ล้านดอลล่าร์ เหรอคะ? คืนละ100 ล้านดอลล่าร์ ใช่ไหม?” แคทเธอรีนถากถาง ฌอนเริ่มหงุดหงิดมากยิ่งขึ้น อีกทั้งน้ำเสียงของเขาฟังดูเย็นชาลง “เธอคิดมากเกินไปแล้ว ฉันแค่ไม่อยากให้เธอตามรังควานฉันในอนาคต รีบเซ็นชื่อซะ ฉันไม่ได้มีเวลาเหลือเฟือ” “ค่ะ” แคทเธอรีนหยิบปากกาเซ็นลงในกระดาษ ฌอนเหม่อลอยขณะที่จ้องมองมือของเธอ นับตั้งแต่ที่เขารู้ว่าเธอยังมีชีวิตอยู่ เขาก็เอาแต่พูดว่าอยากหย่ากับเธอ บัดนี้ช่วงเวลานี้มาถึงแล้ว ทว่าเขากลับไม่รู้สึกโล่งอกเลย กลายเป็นรู้สึกหงุดหงิดแทน ราวกับเขาได้สูญเสียสิ่งที่เขาเพิ่งได้กลับคืนมา “นี่ค่ะ” หลังจากที่ส่งกระดาษให้เขา แคทเธอรีนก็สงบสติอารมณ์ได้ “เธอจะได้รั