บทที่ 111

“คุณพ่อของแพทริกกับคุณพ่อของลินดาเป็นเพื่อนสนิทกัน หลังจากที่พวกท่านเกษียณอายุราชการทหารแล้ว พวกเขาจึงก่อตั้งธุรกิจร่วมกัน แพทริกและลินดาอาศัยอยู่ใกล้ ๆ กันและโตมาด้วยกัน เขาจึงดูแลลินดาเหมือนกับเป็นน้องสาวของเขา” “ด้วยเหตุผลบางอย่าง ฉันรู้สึกว่าลินดาไม่ได้รู้สึกกับเขาเหมือนเป็นพี่ชาย” แคทเธอรีนเหลือบมองเฟรยา เฟรยายังคงเงียบอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงถอนหายใจออกมา “เธอก็คิดแบบนั้นเหมือนกันเหรอ? ฉันเองก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน แต่ฉันไม่มีหลักฐาน” “จับตามองเธอเอาไว้ให้ดีแล้วกัน” แคทเธอรีนเตือนเฟรยา “ตกลง” ... หนึ่งสัปดาห์ต่อมา รีเบคก้าและครอบครัวของเธอกลับถึงเมลเบิร์นหลังจากไปพักผ่อน เพียงไม่นานหลังจากที่พวกเขากลับถึงคฤหาสน์ตระกูลโจนส์ อีธานก็โทรมาหารีเบคก้าอีกครั้ง เมื่อรีเบคก้ามองไปที่การแจ้งเตือนเมื่อมีสายโทรศัพท์โทรเข้ามา แววตาของเธอก็ฉายแววความรำคาญออกมา แต่ถึงอย่างไรเธอก็ตัดสินใจรับสายด้วยรอยยิ้ม เธอถามขึ้น “มีอะไรคะอีธาน?” “ผมโทรหาคุณโดยที่ไม่มีเรื่องอะไรไม่ได้หรือไง?” เพียงไม่นานอีธานก็อยู่ใกล้ ๆ กับทางเข้าของคฤหาสน์ ซึ่งทำให้เขาสามารถเห็นว่ารีเบคก้าและครอบครัวของเธอกลับมาแล้