บทที่ 92

ฌอนรู้สึกผิดหวังขึ้นมาทันที โธ่เว้ย! แคทเธอรีนฟังดูเหมือนดีใจมากที่ได้ไปสำนักทะเบียนอย่างนั้นเหรอ? นอกเสียจากว่าเธอจะดีใจเพราะในที่สุดเธอก็จะได้พบกับเขาอีกครั้ง? ต้องเป็นอย่างนั้นแน่ เมื่อคืนก่อนเธอย้ายออกด้วยความหุนหันพลันแล่นจนเกินไป เธอคงจะรู้สึกเสียใจกับการที่ตัดสินใจโดยไม่คิดทบทวนให้ดี ทว่าก็รู้สึกอับอายเกินว่าจะยอมรับความผิดพลาดนั้นของเธอ บางทีเธออาจจะหาข้ออ้างเพื่อชวนเขาออกไป เขาควรจะพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน เมื่อพวกเขาได้พบกันหลังจากนี้หรือเปล่า? อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้รับประทานอาหารดี ๆ เลยตั้งแต่เธอย้ายออกไป เอาละ ถ้าอย่างนั้นเขาควรจะแวะระหว่างทาง เพื่อซื้อเค้กไปฝากเธอที่นั่น เขาแวะซื้อชีสเค้กก่อนจะตรงไปหาเธอ เมื่อไปถึงสำนักงานทะเบียน ฌอนสังเกตเห็นว่าแคทเธอรีนสวมเดรสสีขาวที่เขาซื้อให้เธอคราวที่แล้วภายใต้เสื้อคลุมสีเบจ แสงยามบ่ายตกกระทบลงบนร่างของเธอส่งผลให้ผิวพรรณของเธอดูเปล่งปลั่งสดใส ริมฝีปากบางเซ็กซี่ของเขายกยิ้มขึ้นน้อย ๆ เธอแต่งตัวดูดีเพียงเพื่อจะมาที่สำนักทะเบียน นี่เธอต้องการจะหย่าจริง ๆ หรือเปล่า หรือต้องการจะเอาชนะใจเขากันแน่? เขามั่นใจว่าเขารู้คำตอบนั้นดี เ