บทที่ 353

เมื่อเวสลีย์เห็นใบหน้าสวยหวานของแคทเธอรีนถูกปิดด้วยผ้าพันแผล หัวใจของเขาก็แตกสลาย “ฌอนดูแลคุณแบบนี้เหรอ? เขาปล่อยให้คนอื่นทำร้ายคุณแบบนี้ได้ยังไง? เขามัวแต่ทำอะไรอยู่? มากับผม...” “คุณโลว์ยอนส์ คุณกำลังลืมคำเตือน” เฮดลีย์ขวางเวสลีย์เอาไว้ “ฉันคิดว่าฌอนจะดูแลเธอเป็นอย่างดี” เวสลีย์ดูโกรธจัด “ในเมื่อเขาไม่สามารถปกป้องเธอได้ แล้วทำไมเขาถึงมาแย่งเธอไป? นี่เป็นแค่การพิสูจน์ว่าเขาทำได้อย่างงั้นเหรอ?” แคทเธอรีนนิ่งไป เป็นความจริง จนกระทั่งตอนนี้ เธอไม่คิดว่าฌอนมีเธออยู่ในหัวใจของเขาแล้วจริง ๆ ถ้าเขาชอบเธอ เขาคงจะไม่ทำร้ายเธอมากขนาดนี้และย่ำยีเธอ “นี่เป็นเรื่องระหว่างคุณโจนส์กับคุณชายฮิลล์คนโต คุณก็แค่คนนอก” เฮดลีย์ทำหน้าไม่พอใจและเตือน “ออกไปให้พ้น ไม่อย่างนั้นจะมาหาว่าผมหยาบคายไม่ได้” “เวสลีย์ ไปเถอะนะคะ” แคทเธอรีนพูดขึ้นอย่างแผ่วเบา “อย่าลืมเรื่องที่คุณสัญญาเอาไว้กับฉันสิคะ” เวสลีย์ชะงักไป ครั้งหนึ่งเขาเคยส่งข้อความหาเธอ บอกว่าเขาจะแข็งแกร่งและช่วยเหลือเธอให้ได้ “ตกลงครับ” เขากำมือแน่นและฝืนอดทนกับความเจ็บปวด “คุณต้องดูแลตัวเองด้วยนะ” “ฉันจะดูแลตัวเองค่ะ” แคทเธอรีนพยักหน้ารับ น้ำตา