บทที่ 299

“คุณเป็นผู้หญิงขี้โกหก จำได้ไหม ว่าคุณเป็นคนขอสิ่งนี้เอง!” ฌอนพูดและจูบเธออย่างดุเดือด เมื่อต้องเผชิญกับจูบที่ดุเดือดของชายหนุ่ม แคทเธอรีนพยายามผลักเขาออกไป แต่ก็ไม่เป็นผล เธอรู้ว่าเธอไม่สามารถทำแบบนี้ต่อไปได้ ในอนาคตเธอจะเผชิญหน้ากับเวสลีย์ได้อย่างไร? เธอกัดริมฝีปากของเขาอย่างแรง เลือดไหล เขาส่งเสียงด้วยความเจ็บปวด แคทเธอรีนใช้โอกาสนี้ผลักเขาออกไป ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความเปราะบางและช่วยไม่ได้ “ฌอน ฮิลล์ ถ้าคุณบังคับฉันแบบนี้ ฉันจะเอาหัวโขกอ่างอาบน้ำ!” “ได้สิ เอาเลย!” ดวงตาของฌอนไม่มีความเห็นอกเห็นใจใด ๆ “ผมแค่โทรหาคุณลุงโจเอลพรุ่งนี้ และบอกเขาว่าลูกสาวของเขาพยายามจะเกลี้ยกล่อมผม แต่แล้วเธอก็ตัดสินใจฆ่าตัวตายด้วยความอับอายเพราะเธอถูกผมปฏิเสธ” แคทเธอรีน “...” ตาของเธอแดง ในโลกนี้มีผู้ชายที่น่ารังเกียจเช่นนี้ได้อย่างไร? เธอไม่อยากเกี่ยวข้องกับเขาจริง ๆ แต่ทำไมเขาถึงไม่ยอมปล่อยเธอไปนะ? ด้วยความโกรธที่มากเกินไป น้ำตาของเธอจึงไหลออกมา “ฌอน ฮิลล์ ฉันเกลียดคุณ!” เธอตะโกนใส่เขา ตบตีไหล่เขาอย่างควบคุมไม่ได้ ฌอนหลับตาลงและมองที่เธอ คิ้วของหญิงสาวขมวดด้วยความโกรธ และเธอคงไม่รู้ตัวว่