บทที่ 268

แคทเธอรีนพยุงแขนของเวสลีย์แล้วพาเขาเดินไปที่เตียง เมื่อเธอพยุงเขาขึ้นเตียง เวสลีย์ก็คว้ามือของเธอเอาไว้ เมื่อดอกไม้ไฟสะท้อนอยู่ในรูม่านตาสีเข้มของเขา มันดูเหมือนมีแสงส่องประกายอยู่ในดวงตาของเขา “เคธี่ คุณเต็มใจหมั้นกับผมจริง ๆ เหรอ? ไม่เสียใจเหรอครับ” “ฉันเกรงว่าจะเป็นคุณที่เสียใจแทนสิคะ” แคทเธอรีนขมวดคิ้วและพูดขึ้นอย่างเอาอกเอาใจ “ฉันกำลังวางแผนว่าจะย้ายออฟฟิศของฮัดสันไปที่แคนเบอร์ราปีหน้า ฉันต้องสืบหาเบื้องหลังการเสียชีวิตของคุณแม่ของฉัน ฉันไม่รู้ว่าศัตรูในอนาคตของฉันจะมีอำนาจมากแค่ไหน...” “ผมจะอยู่เคียงข้างคุณเอง ผมจะไปกับคุณจนสุดขอบโลกเพื่อช่วยปกป้องคุณตลอดชีวิตของผม” เวสลีย์พูดแทรกขึ้นด้วยน้ำเสียงอันแน่วแน่ แคทเธอรีนอึ้งไปสักพักหนึ่ง เมื่อคิดถึงการกระทำของเวสลีย์แล้ว เธอก็ไม่กล้าปฏิเสธและทำให้เขาเจ็บปวดได้ “ขอบคุณนะคะ” หลังจากปีใหม่แล้ว แคทเธอรีนก็ยุ่งอยู่กับงานของเธอ อสังหาริมทรัพย์ใหม่ของฮัดสันถูกขายออกไปได้อย่างรวดเร็ว ทำให้การเงินในบริษัทเดินสะพัดจากการซื้อขาย เมื่อเธอจัดของเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางในตอนเย็นวันนั้น พนักงานต้อนรับก็โทรมาหาเธอ “ผู้อำนวยการเจฟเฟอร์สันมาที่