บทที่ 162

ฌอนขมวดคิ้วเข้าหากัน “เรื่องนี้ไม่มีอะไรน่าสงสัย แล้วผู้ชายที่พาแคทเธอรีนไปที่นั่นล่ะ? ตอนนั้นเขาดูไม่เป็นอะไรเลยนะ” “เขาอ้างว่าเขาได้รับหน้าที่พาคุณโจนส์เข้าไปทำการวัดเท่านั้นครับ ระหว่างทาง พวกเขาทั้งสองคนมัวแต่พูดคุยกันจนเขาลืมนำหมวกนิรภัยมาให้คุณโจนส์ครับ” “มัวแต่คุยอย่างนั้นเหรอ?” ฌอนชี้ไปที่ผ้าห่มที่เขาจ้องมองอยู่ แล้วประชดประชันขึ้นทันที เฮดลีย์รู้สึกอึดอัดใจ ฌอนจะรู้สึกหึงหวงเพราะเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ แบบนี้หรือเปล่า? “นี่เป็นวิธีที่พนักงานขายนิยมใช้กัน พวกเขาพูดพล่อย ๆ ไม่คิดยิ่งกว่าใคร ๆ” “ยังไงเขาก็ต้องแสดงความรับผิดชอบต่อสิ่งที่เกิดขึ้นในครั้งนี้” ฌอนพูดขึ้นด้วยความเย็นชา “ส่งหมายฟ้องไปให้ฮัดสัน หากข้อเสนอค่าเสียหายของฮัดสันไม่เป็นที่น่าพอใจ ฉันจะไม่ยอมปล่อยพวกเขาไป” “ได้ครับ” ในตอนนั้นเอง แคทเธอรีนนำจานมาวางบนโต๊ะ เมื่อรู้ว่าเฮดลีย์มา หญิงสาวก็ตกใจ “ฉันขอโทษนะคะ ฉันทำอาหารไว้สำหรับสองที่เท่านั้น” “ไม่เป็นไรครับ ผมทานมาเรียบร้อยแล้ว ถ้าอย่างนั้น ผมขอตัวก่อนนะครับ” เฮดลีย์กวาดสายตาดูจานอาหารบนโต๊ะซึ่งสร้างความตกใจให้กับเขา นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นคุณชายฮิลล์รับประทานอา