บทที่ 75

สตาร์รี่ สกาย คาเฟ่ ชินี Yales มองไปที่ชายตรงหน้าเธออย่างไม่ใส่ใจ เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวเรียบๆ กางเกงสูททรงตรง และรองเท้าคู่ที่ทำเองแวววาว เขาสวมทรงผมที่ทันสมัยเรียบร้อย แต่มันเป็นสไตล์ที่เรียบง่ายของเขาที่เน้นออร่าที่สะอาด หล่อ และสดใสของเขา "คุณสบายดีไหม?" เขาเปิดปากช้าๆ และเสียงของเขายังคงเป็นน้ำเสียงที่คุ้นเคย ชัดเจนและน่าฟัง มือของ ชินี กระสับกระส่ายขณะที่เธอประสานเข้าด้วยกัน ดวงตาของเธอกำลังหลีกเลี่ยงเขาอย่างใด "ฉัน...สบายดี!" เธอใช้เวลาสักครู่ในการตอบกลับ “กริ๊ง--” โทรศัพท์ของเธอดังขึ้นเป็นครั้งที่สาม “ไม่ต้องไปรับเหรอ?” ชินี รีบหยิบโทรศัพท์ของเธอขึ้นมา แต่ไม่มีชื่อบนโทรศัพท์ มันเป็นแค่ชุดตัวเลข จากนั้นเธอก็ปิดเสียงโทรศัพท์แล้ววางลงบนโต๊ะ อีกครั้งที่เธอเงยหน้าขึ้นมองเขา คราวนี้ดวงตาของเธอไม่ได้หลบเลี่ยงเขา หกปี! เขาหายไปหกปี! ตลอดหกปีที่ผ่านมา เขามีวุฒิภาวะมากขึ้น ต่อหน้าเธอ เขาดูทั้งคุ้นเคยและแปลก ชินี มองดูเขาอยู่ครู่หนึ่งโดยลืมโต้ตอบ “ฝันกลางวันอีกแล้วเหรอ?” เขามักจะเหยียดนิ้วออกเพื่อตบหน้าผากเธอเบาๆ เชนี่อึ้งไปครู่หนึ่ง แล้วเธอก็ถอยหลังตามสัญชาตญาณ อย่างไรก็ตาม การหลีกเลี่ยงก