บทที่ 55

“พูดอีกทีสิ!” สี่คำนี้ทำให้หน้าของ Fanny Hanks มืดลงจนสุดขั้ว “เธอไม่ใช่สัตว์เลี้ยง เธอพูดอีกครั้งหมายความว่าอย่างไร” “เชนี่ เยลส์ คุณคิดว่าคุณเป็นใคร” เธอตะโกนและขว้างตุ๊กตาผ้าในมือใส่ ชินี ด้วยความโกรธ ชินี Yales ไม่ได้หลบและจับตุ๊กตาผ้าพลัฌ “คุณเป็นเมียน้อย แอบเป็นผู้หญิงไร้ยางอาย คุณสอนอะไรฉันได้บ้าง สอนฉันให้เป็นผู้หญิงหน่อย สอนวิธีเกลี้ยกล่อมผู้ชายที่แต่งงานแล้วหรือวิธีเกลี้ยกล่อมพี่เขยของคุณเอง ?" ฟานี่เลิกคิ้วขึ้นแล้วพูดว่า "ฉันเป็นสาวสูงศักดิ์ ฉันจำเป็นต้องเรียนรู้กลอุบายสกปรกเหล่านี้ไหม" พูดจบเธอก็พึมพำอีกครั้ง “แกคิดว่าตัวเองเป็นใคร!” เชนี่ไม่พูดอะไร เธอเพียงแค่ส่งยิ้มแบบสบายๆ ให้เธอ “ยิ้มอะไร” ฟานี่มองมาที่เธอและเห็นว่าไม่เพียงชีนี่ไม่โกรธ เธอยังยิ้มให้เธอด้วย เธออดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วและรู้สึกสับสนกับสถานการณ์ “นี่มันดึกแล้ว ห้องคุณอยู่ไหน ฉันอยากพักผ่อน!” เชนี่ยืนขึ้น “อะไรนะ เธออยากนอนห้องฉันเหรอ” “ถ้าจำไม่ผิดที่พ่อบอกคือกินข้าวด้วยกัน อยู่ด้วยกัน และไปโรงเรียนด้วยกันใช่ไหม” ชินี เลิกคิ้วและยิ้มอย่างไร้เดียงสา “คุณบ้าหรือเปล่า คุณสกปรกหรือเปล่า คุณมีหนอนไหม นอนในห้องของฉั