บทที่ 23: เธอมาแล้ว

ตอนที่ถึงเลขสุดท้าย เธอก็ตะโกน การนับเวลาหยุดลงในตอนนั้น ชาร์ลส์นิ่งอยู่กับที่ ส่วนเธอยังไม่กล้าที่เคลื่อนไหว เธอกำลังวางเดิมพัน เธอเดิมพันด้วยประโยคนี้เพื่อดูว่ามันจะสามารถช่วยเธอจากสถานการณ์เฉียดตายนี้ได้หรือไม่ และเดิมพันว่ามันอาจช่วยให้เธอรอดพ้นเรื่องนี้ไปได้ เธอแจ้งใจดีว่าชื่อเสียงของเธอป่นปี้ไปหมดแล้ว ทุกคนบนอินเทอร์เน็ตตราหน้าเธอว่า "เธอไม่รู้จักควบคุมตัวเอง ไร้ยางอาย เป็นก้างขวางคอ" หากเธอพูดแบบนั้น มันก็จะเป็นการตอกย้ำความจริงที่ว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ไม่เคารพในตนเอง ไม่กี่วินาทีต่อมา ชายคนนั้นก็ยืดตัวขึ้นและจ้องมาที่เธอด้วยแววตาหม่น ชินีบังคับตัวเองให้มองเข้าไปในดวงตาที่ดูน่ากลัวคู่นั้น จากนั้นรอยยิ้มบางเบาก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอขณะเธอพยายามเรียกเบาๆ “พี่เขย…” ชาร์ลส์ลุกขึ้น ใบหน้าเย็นชาของเขากลายเป็นมืดมน เขาคว้าคางเธอและเอ่ยอย่างเย็นชาว่า "คุณ?" ชินีจับความรู้สึกรังเกียจที่แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนผ่านสายตาของเขาได้ เธอรู้ว่าเธอปลอดภัยแล้ว “ฉัน... ฉันเรียกคุณแบบนั้นไม่ได้เหรอ?” เธอกัดริมฝีปากแล้วมองที่เขาอย่างเขินอาย “ถ้าผมจับได้ว่าคุณกำลังหลอกผม คุณจะต้อง...” ชาร์ลส์ยิ้ม จากนั