บทที่ 441

“ชารอน เธอ เธอ! เธอกล้าดีมาตบฉันได้ยังไง! เฮเวิร์ดยัยบ้านี่เพิ่งตบหน้าฉัน!” แม้ว่าเธอจะพูดไปแบบนั้น ลิเลียนมองไปที่เฮเวิร์ดขณะที่เอามือกุมแก้มที่เจ็บปวดของเธอไว้ แต่อย่างไรก็ตาม เฮเวิร์ดเพียงเบนสายตาของเขาไป เห็นได้ชัดแล้วว่าเขาอยู่ข้างใคร “ฉัน…ฉันเข้าใจแล้ว…เช่นนั้น เป็นอย่างงี้นี่เอง…เมื่อคิดว่าฉันตาบอดขนาดนั้นมาก่อนที่ไม่สามารถเห็นได้ว่านายจริง ๆ แล้วเป็นคนแบบไหน…” น้ำเสียงของลิเลียนสั่นเครือ จากนั้นเธอก็หันหลังกลับและวิ่งจากไปทั้งน้ำตา ชารอนกระแทกส้อมและช้อนของเธอลงบนโต๊ะ เธอไม่มีอารมณ์ที่จะทานอาหารอีกต่อไปแล้วหลังจากเรื่องยุ่ง ๆ เช่นนี้ ไม่นานหลังจากนั้น พวกเขาทั้งคู่ก็ออกจากร้านอาหารไป ‘ข่างน่าเสียดายที่เห็นเพื่อนรักทั้งสองต่อสู้กันเหมือนกับศัตรูในตอนนี้…’ เจอรัลด์คิดกับตัวเอง จากสิ่งที่แสดงให้เห็นต่อหน้าเขานี้ เจอรัลด์ก็สามารถเข้าใจถึงส่วนสำคัญของสิ่งที่เกิดขึ้นท่ามกลางสามคนนั้นได้ ดูเหมือนว่าลิเลียนและชารอนทั้งคู่เริ่มจะแน่วแน่ต่อเฮเวิร์ดมากขึ้น เพราะทรัพย์สินต่าง ๆ ที่เขาเป็นเจ้าของในตอนนี้ ในอดีตเมื่อเฮเวิร์ดยังคงยากจน พวกเธอก็ไม่เคยปฏิบัติกับเขาเป็นอย่างดี