บทที่ 381

“คุณแฮร์ริง เจนคินส์ คือผู้นำของมณฑล ใครกันเนี่ยที่ทำให้เขามารอที่สถานีรถโดยสารนี้ได้?” มอนทาน่าไม่สามารถปิดบังความรู้สึกประหลาดใจของเธอไว้ได้ เป็นคนรวยคนนั้นที่มาจากในเมืองหรือเปล่า? ไม่มีทาง ทำไมใครบางคนที่ร่ำรวยเท่ากับเขาจะมาที่นี่โดยรถโดยสารล่ะ? “รอนี่นะ; ผมจะไปทักทายเขา!” แฟนของมอนทาน่าจัดชุดสูทให้เรียบและจัดแต่งทรงผมให้เรียบร้อย เขาพร้อมที่จะไปที่นั่นแล้ว “แต่โจนาธาน นี่จะดีเหรอ? คุณเจนคินส์จะให้ความสนใจคุณบ้างหรือเปล่าล่ะ?” มอนทาน่าอดไม่ได้ที่จะกังวลใจ “ผมคิดว่างั้นนะ ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็รู้จักพ่อของผมเหมือนกัน และผมก็เคยไปทานอาหารค่ำกับเขาถึงสองครั้งแล้ว” โจนาธานให้ความมั่นใจกับมอนทาน่าและมุ่งหน้าไปยังอีกฝั่งหนึ่ง อย่างไรก็ตาม มอนทาน่าก็ไม่กล้าไปกับเขา อีกด้านหนึ่งเต็มไปด้วยคนใหญ่คนโตทั้งนั้น และผู้นำหลายคนของศึกษาธิการก็อยู่ที่นั่นกันอีกด้วยเช่นกัน ในฐานะเพื่อนร่วมงาน แน่นอนว่า มอนทาน่าไม่ได้มีความกล้าที่จะเข้าหาพวกเขา สำหรับโจนาธาน เขาไปและกลับมาอย่างรวดเร็ว ขณะที่อยู่ที่นั่น เขาดูภาคภูมิใจมาก เมื่อคิดว่าเขามีโอกาสที่จะโดดเด่นอยู่ท่ามกลางฝูงชนถ้าเขาไปทักทายพวกเข