บทที่ 279

“1902! ใช่แล้วห้องนี้แหละ!” เมื่อเฮลี่เห็นมัน เธอก็ผลักประตูเปิดออก “เจสลิน พวกเรามาที่นี่เพื่อเยี่ยมเธอ!” “อลิซ! เฮลี่! พวกเธออยู่นี่แล้ว!” เจสลินกำลังกินกล้วยในเวลานี้ เธอดีใจเมื่อเธอเห็นว่าอลิซและเฮลี่อยูที่นี่ ขั้นตอนต่อไปนั้นธรรมดามาก พวกเธอเริ่มถามเจสลินเกี่ยวกับอาการของเธอ สุดท้าย พวกเธอกำลังพูดเกี่ยวกับสาเหตุและผล! “อะไรนะ? เจอรัลด์ช่วยเธอไว้เหรอ? แล้วเขาอยู่ไหนล่ะ ถ้างั้น?” อลิซยืนขึ้นทันทีขณะที่เธออุทานออกมาด้วยความแปลกใจ ทุกคนต่างก็ตกใจ หากใครจะรู้สึกไวเป็นพิเศษกับคำว่า ‘เจอรัลด์’ ก็คงจะไม่ใช่ใครที่ไหนนอกจากอลิซ หลังจากอลิซกลับมาที่หอพักเมื่อวาน เธอไม่คิดถึงสิลาหรือเรื่องอื่นใด ทั้งหมดที่เธอคิดได้ก็คือเจอรัลด์คนเดียว หัวใจของเธอบอบบช้ำอย่างรุนแรง และเธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกกลัวเล็กน้อย เธอจะทำอย่างไรถ้าเจอรัลด์เป็นคุณคลอฟอร์ดจริง?! เอาตามตรง อลิซมีความต้องการจะออกจากหอพักของเธอไป และรีบไปที่หอพักของเจอรัลด์ก่อนที่เธอจะโอบเจอรัลด์ไว้ในอ้อมแขนของเธอและบอกเขาว่าเธอเสียใจ เธอจะพยายามชดเชยหลาย ๆ สิ่งกับเขา และเธอจะปฏิบัติต่อเขาเป็นอย่างดีในอนาคต เธออยากจะเรียกร้องทุกอย่