Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

บทที่ 96

โจเซฟินไม่สามารถหยุดปาดน้ำตาได้เลย "ขอบคุณพระเจ้าที่เธอปลอดภัย ร็อบบี้น้อย" โรสจ้องไปที่ประตูด้วยความสงสัย "ร็อบบี้น้อย คุณพ่ออยู่ที่ไหน? ทำไมเขาไม่ได้มากับลูก?" เธอคิดว่าเจย์จะต้องมาหาเธอเพื่อคุยเรื่องสิทธิเลี้ยงดูบุตรแน่ ร็อบบี้น้อยกอดโรส "คุณพ่อมาช่วยผม คุณแม่ ผมประทับใจมาก แต่ผมไม่ได้เจอคุณพ่อ เพราะผมไม่อยากจากคุณแม่ไป" โรสถึงกับสะดุด เธอถอนหายใจ "แม่ขอโทษ ร็อบบี้น้อย ตอนนี้คุณพ่อรู้เรื่องตัวตนของลูกแล้ว" เมื่อร็อบบี้เห็นว่าแม่ของเขาเสียใจขนาดไหน เขาก็ถอนหายใจออกมาเหมือนผู้ใหญ่ "ไม่ต้องห่วงครับคุณแม่ ถึงคุณพ่อจะอยากฉกผมไปจากแม่ ผมก็จะไม่ไปจากคุณแม่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม" ทั้งแม่และลูกกอดกันแล้วร้องไห้ เหมือนพวกเขาจะจากกันไปตลอดกาล มันช่างเป็นภาพที่น่าสงสาร "เขาจะไม่ไปไหน" เจนสันกล่าวขึ้นมากะทันหัน โจเซฟินเริ่มกลับมาใช้ปากอันร้ายกาจของเธอแล้วหยอกเจนสันทันที "นายจะไปรู้อะไร เจ้าหนู? พ่อนายน่ะเหมือนเสือดุร้ายที่รู้จักแค่การรังแกแม่นาย" เจนสันจ้องโจเซฟิน เขาไม่อนุญาตให้น้าของเขาพูดไม่ดีใส่คุณพ่อสุดที่รักของเขา โจเซฟินตีปากตัวเอง "ก็ได้ ก็ได้ ฉันจะไม่พูดถึงพ่อนายอีกแล้ว พ่อของนายเ

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.