บทที่ 916

แผ่นหลังอันอบอุ่นและกว้างนี้จะเป็นของเจย์ได้อย่างไร? เขาอุ้มเธอไปที่อพาร์ตเมนต์เช่าของโจเซฟีน เขาส่งข้อความสั้น ๆ ให้คนที่จะมาภายหลังว่า ‘ตาของพี่แอนเจลีนบอดไปแล้ว รีบกลับมาดูแลเธอโดยด่วน’ โจเซฟินไม่ตอบแม้หลังจากเวลาผ่านไปสักพักหนึ่งแล้ว เมื่อไม่สามารถทิ้งแองเจลีนที่ตาบอดไว้ตามลำพังในอพาร์ตเมนต์ เจย์จึงตัดสินใจอยู่และดูแลเธอ เขาเทชาให้แองเจลีนและทำอาหารให้เธอ เมื่อกลั่นกรองผ่านกลิ่นน้ำหอมลาเวนเดอร์ที่เขาพ่นลงบนตัวเขา แองเจลีนก็พบว่ามีกลิ่นของเขาหลงเหลืออยู่ในห้อง มันทำให้เกิดความคิดที่แน่ชัดได้ว่าเจย์อยู่ตรงนั้นจริง ๆ ขณะที่พวกเขากำลังกิน แองเจลีนพูดด้วยน้ำเสียงที่ลึกซึ้ง “ฉันขอจับหน้าคุณได้ไหมคะ? คุณใช้เวลาครึ่งวันเต็ม ๆ ในการดูแลฉัน และฉันอยากรู้ว่าผู้มีพระคุณที่ช่วยให้ฉันรอดหน้าตาเป็นยังไงค่ะ” ช้อนส้อมในมือของเจย์ตกลงบนโต๊ะในขณะที่เขากำลังคิดคำตอบให้กับคำขอเล็ก ๆ น้อย ๆ ของแองเจลีนอย่างอ้ำอึ้ง เขาลุกขึ้นยืน เดินไปที่โต๊ะกาแฟอย่างเงียบ ๆ แล้วหยิบกรรไกรที่วางอยู่บนนั้น เขาตัดผมสั้นจนยุ่งเหยิงอย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็กลับไปที่โต๊ะอาหารและจับมือของแองเจลีนอย่างระมัดระวัง ก่อนที