บทที่ 35

เจนสันพยักหน้ากลับไปตามเดิม โรงเรียน ซิตี้เซ้าท์ มอนเตสซอรี่ เด็กน้อยร็อบบี้จ้องมองไปยังโรงเรียนที่ดูหรูหราโอ่อ่าตรงหน้า ก่อนที่นัยน์ตาจะทอประกายแสงแห่งความตื่นเต้นออกมาชัดเจน “ที่นี่คือโรงเรียนของพวกเด็กรวย ๆ สินะ?” เมื่อหนุ่มน้อยก้าวเท้าเข้ายังยังโรงเรียนด้านหน้า ก็มีเพื่อนนักเรียนสองสามคนเดินผ่านกระแทกไหล่ของเขาไป เด็กพวกนั้นคงคิดว่าร็อบบี้น้อยคือเจนสันผู้เงียบครึมซึ่งง่ายต่อการกลั่นแกล้ง พวกเขาเริ่มเคลื่อนตัวมาล้อมร่างของร็อบบี้ไว้ ก่อนเอ่ยกลั้วหัวเราะ “นี่พวกนายดูสิ ไอ้เด็กประหลาดมันมาเรียนอีกแล้ว” ร็อบบี้น้อยเริ่มมีน้ำโห นี่คงเป็นวิธีที่พวกนายรุมแกล้งเจนสันสินะ เจนสันคือพี่น้องของเขา ร็อบบี้จะไม่ยอมให้ใครมาแกล้งเจนสันเด็ดขาด เด็กชายพุ่งเข้าใส่กลุ่มเพื่อนร่วมห้องอย่างไม่เกรียงกลัว ก่อนคำรามเสียงดัง “ขอโทษเดี๋ยวนี้!” ทว่าเด็ก ๆ เหล่านั้นกลับหัวเราะออกมาเสียงดัง หนึ่งในเด็กที่ดูตัวสูงใหญ่ และยากที่จะต่อกรกว่าเด็กคนอื่นก้าวเท้าออกมาพร้อมใช้มือผลักร็อบบี้อย่างแรง พลางเต๊ะท่าคุกคามขู่ขวัญร็อบบี้น้อยให้กลัว “นี่ไอ้ขี้แพ้ ถ้านายอยากให้พวกเราขอโทษ ก็คลานมากอดขาขอร้องฉันสิ” ร