Kabanata 90

Habang lumilipas ang oras, lumalalim ang gabi. Tumingala si Thalia sa orasan na nakasabit sa dingding. Ito ay 11.40 p.m. Kaarawan ni Adam makalipas ang dalawampung minuto. Nasira ang birthday noodles. Tila kailangan niyang magluto ng isa pang mangkok ng noodles. Naisip niya, 'Kalimutan na natin ito. Hihintayin ko munang umuwi si Adam.' Humikab si Thalia, binalot ang sarili sa kumot at naglakad papunta sa pinto. Sumandal siya sa frame ng pinto at tumingin sa labas. Hindi niya maiwasang mapaupo muli sa sofa sa pagkabigo. Pagkasandal niya pa lang sa sofa, bigla niyang nakita ang nakasisilaw na puting liwanag sa kanyang harapan. Tapos may nagdoorbell. She exclaimed, He's back! Masayang tumakbo palabas si Thalia para buksan ang pinto. Gayunpaman, nang makita niya ang kotse, ang kanyang kaligayahan ay mabilis na nawala. Hindi si Adan, kundi si Jacob. Kung iisipin, ito ay makatwiran. Kung uuwi si Adam, bakit siya magdo-doorbell? Kumunot ang noo niya, lumakad at binuksan ang bakal na pinto. "M