Kabanata 447

Muling tumingin si Josephine kay Jay. “Kuya, bakit mo pinatay ang tawag ko?” “Hindi ba’t nakakairitang maistorbo ang tulog mo sa umaga?” Ang tono ni Jay ay may laman pa rin na bakas ng ‘di pagkatuwa pagkatapos maistorbo. Walang masabi si Josephine. “Kuya, ano’ng oras na. Maaga pa rin ba sa ‘yo ang ganitong oras?” “Wala ka bang alam sa kaligayahan ng kasal?” ang ekspresyon ng kaniyang kuya ay madilim. Ang eleganteng mukha ni Josephine ay kumibot. “Naintindihan ko. Magbibigay-pansin na ako sa susunod.” “Ano ulit ang ginagawa mo rito?” Ang pag-uugali ni Jay ay nanatiling malamig. Pakiramdam ni Josephine ay hindi patas ang trato sa kaniya ng kaniyang kuya, kaya malungkot niyang sinabi, “Narito ako para makita kayo.” “Dahil nakita mo na kami, pwede ka na bang umuwi?” Si Jay ay wala sa magandang wisyo kapag nasa harap ng babaeng ‘to na hindi nagpaliwanag nang maayos. Agad na kinuha ni Josephine ang braso ni Rose at nagtanong, “Kuya, pwede ko bang hiramin si hipag para gumala?” “Hindi.” Matig