Kabanata 161

“Kahit gaano ka pa kawawa, mayroon ka pa ring masamang pag-uugali.” Nagbigay si Jay ng isang mapanghamak na sulyap kay Rose at hindi pa ninais pang magbigay ng isang salita sa kaniya. Tumalikod siya at kinausap naman ang mga bata. “Umakyat na kayo’t magbihis. Dadalhin kayo ni Daddy sa kaarawan ni Tita Josephine.” Ang mga bata ay naghiyawan at dali-daling umakyat sa hagdan. Si Rose ay bumuntong-hininga nang napakahina. Ang kaniyang mga mata ay nagiging basa. Ipinikit niya ang kaniyang mga mata upang pigilan ang kaniyang mga luha. Alam niya na walang nararamdaman si Jay para sa kaniya, kaya bakit umaasa pa rin siya na mayroon? Kung wala ang pag-asa na ‘yon, hindi siguro siya patuloy na mabubuhay sa sakit. Umiling si Rose upang tanggalin ang hindi masasayang bagay sa kaniyang isipan at lumabas. Ang kaarawan ni Josephine ay isinagawa sa Grand Asia Club. Sa napakalaking grand hall, ang kisame ay may palamuti na parang gabing mabituin. Isang dagat ng mga bulaklak ang nakapalamuti sa bawat gi