Kabanata 125

Pinagmasdan nang mabuti ni Grand Old Master Ares aang gwapo ngunit tahimik na mukha ni Jay. Siya Jay ay kumibot nang marinig niya ang pangalan ni Rose, kahit na siya ay nanatiling walang emosyon, na siyang nagpapakita na kinamumuhian pa rin niya si Rose. “Hay!” Si Grand Old Master Ares ay biglang nalungkot. “Mukhang hindi mo siya kayang kalimutan, hindi ba?” Isang halos ‘di makita, ngunit malalim na anino ang lumitaw sa mukha ni Jay. Pagkatapos ng ilang sandali, siya ay tumango nang bahagya. “Marami akong utang sa kaniya. Ang mga salitang sinabi ko sa kaniya noong kami’y bata pa, tinrato niya ito nang seryoso. Hindi ako sumagot sa paglapit niya… Kung alam ko lang na ganoon ang kahahantungan ng buhay niya, sinabi ko sana na ang pangako ko sa kaniya na pakakasalan ko siya ay ang pinakatotoo na pangakong ginawa ko sa buong buhay ko.” Tumango si Grand Old Master Ares. “Naniniwala ako sa ‘yo. Minahal mo si Angeline mula sa ilalim ng puso mo. Siya ay isang mabuting bata, at naisip ko rin na