Kabanata 92

“Parang mas nagiging mabuti ka na ang kalagayan mo ngayon,” sabi ko, nakita ko na nahirapan na umupo si Lorraine. Tumingin siya sa akin at nakita niya si Xavier nakatayo sa doorway habang nakahalukipkip. “Nandito rin si Xavier?” Tanong niya, mahinahon ang kaniyang tono. Pero, napansin ko na nagdadalawang-isip siya. Hindi niya tinanong bakit siya dinala ni Xavier sa backyard noong gabing ‘yon. Marahil may ideya na siya pero mas pinili niya na iyon pag-usapan. Masasabi ko na may pagkakaiba sa kinikilos niya ngayon—tahimik siya at nag-iingat at hindi ko pa ‘yon nakita sa kaniya dati. Pero kahit ganon, ngumiti pa rin siya, marahil para sa kapakanan ko. “Huwag ka na magpanggap na mabait ka,” bulong ni Xavier, nakalagay ang kamay niya sa kaniyang bewang. Halata na galit siya. Alam niya kung ano ang nagawa niya, at ngayon, sigurado na siya na hindi siya gusto ni Lorraine. Pero ako talaga ang inaalala niya–bakit ako laging kumakampi sa kaniya? Nagsimula na siyang mag-isip kung plano ko