Kabanata 69

Wala man lang sinabi na kahit na ano si Lorraine sa mga masasakit na salita na sinabi ni Lola. Ako lang ang inaalala niya. Ganun talaga siya lagi. Lagi niyang pinapagaan ang puso ko. Tiningnan ko siya at may nakaramdam ako ng kati sa ilong. “Sorry. Hindi ko maayos nang tama ang problema ng pamilya ko.” Nilagay ko siya sa isang miserableng sitwasyon ngayon. “Ayos lang.” Hindi naman iyon inisip ni Lorraine. Nagkibit-balikat siya at binigay sa akin ang bowl ng soup. “Inabot ako ng tatlong oras para magawa ko ‘yan. Bakit hindi ka kumain?” “Kakain talaga ako.” Kinuha ko ang bowl at inamoy iyon. Lumaki ang mata ko habang sinasabi, “Mas masarap ito kaysa sa soup na ginagawa ng katulong ko.” “Huwag mo na ako purihin.” Mahinahon na sagot ni Lorraine, hindi niya mapigilan na mamula. Kalahati na lang ang natira sa soup, at sinabi niya na iuwi ko ang iba para kay Jonas. Hindi ko siya tinanggihan. Nang tumalikod siya at umalis, hindi ko napigilan ang sarili kong tawagin siya. “May gag