Kabanata 56

Nakaramdam ako ng saya. Wala ng mas masaya pa pag pinuri ng isang tao ang kabutihan ng iyong anak. “Masaya akong hindi ka galit sa kaniya,” mahinahon kong sinabi. “Bakit naman hindi? Mabait naman siya,” Nakangiti na sagot ni Lorraine. Nagdalawang-isip siya ng ilang sandali bago sabihin, “Sa tingin ko… baka gusto lang niya ng atensyon mo?” Hindi siya child psychologist pero may malaking punto ang naging obserbasyon niya. Kahit may pagka-rebelde ang ugali ni Xavier, hindi maikakaila na gustong-gusto niya ang atensyon ng kaniyang ama. “Kung totoo ‘yan, gumaan ang pakiramdam ko,” sabi ko, kahit may pagtataka sa aking tono. Nag-aalala lang ako na baka sinadya ni Yvonne na huwag na siya pasunurin at magalit na lang sa akin. Wala ng punto para pag-usapan pa ito dahil alam ko naman na hindi papayag si Yvonne na sumama sa akin si Xavier. Nang mapansin na naguguluhan ang isip ko, marahan na hinawakan ni Lorraine ang balikat ko at tinapik niya ito para pagaanin ang aking loob. Parang m