Kabanata 10

Kinuwestiyon ng mga pulis si Christopher sa loob ng ilang oras. Kahit na nagpakita siya ng ebidensya ng relasyon nila ni Skylar, tumanggi ang mga pulis na maniwala sa kanya. Ang ebidensyang ibinigay ni Skylar ay malinaw na isinasaad na nanghiram siya ng pera. Nang makita ang 100 libong dolyar na nakaimbak sa kanyang account sa bangko, kinamumuhian niya ang palaisipang kailangan niyang bayaran ang babae. Inakala ni Christopher na nagtatampo lang si Skylar. Hindi niya ito pinapansin nitong mga nakaraang araw dahil halos lahat ng oras niya ay kasama niya si Maisy. Puwede namang sabihin nito kung nami-miss siya nito. Bakit kailangan gumawa ng ganoong eksena? Wala bang kamalay-malay ang babae na kamumuhian lang niya lalo ang mga ganitong kalokohan? Sa sobrang galit, tinawagan muli ni Christopher si Skylar. Si Skylar ay nasa tren nang tumawag ang lalaki. Habang tinititigan niya ang caller ID sa screen, kumirot ang puso niya sa sakit. Habang kinukuyom niya ang kanyang phone, sinagot niya ang tawag nito. Noong una ay inakala ni Christopher na hindi nito sasagutin ang tawag niya. Hindi niya akalain na may boses siyang maririning pagkatawag niya. Sa sandaling iyon ay napagtanto niya na sinusubukan lamang nitong mag-inarte upang suyuin niya ito. “Babe, galit ka ba dahil hindi na tayo nagkakasama? Abala talaga ako sa trabaho nitong mga nakaraang araw. Nasaan ka ngayon? Pupuntahan kita. “High school pa lang tayo na; dapat kilala mo na ako ngayon. Gagantimpalaan ako ng bonus na 300 thousand dollars sa pagtatapos ng taon, at ibibigay ko iyon lahat sa’yo, okay?” Sa pagtatapos ng taon, gagawa siya ng dahilan para hindi ito bigyan ng pera. “Ang bait-bait lagi sa’yo ng nanay ko, at alam mong may sakit siya, tama? Babe, sobrang mahal na mahal kita. Lahat ng kikitain ko sa hinaharap, ay magiging sa’yo.” Habang pinakikinggan ni Skylar ang pambobola nito, nagningning ang kanyang mga mata sa poot. Binuga niya, “Christopher, mas mabuti pang bayaran mo ako sa lalong madaling panahon. Kung hindi, dadating ang abogado ko at ipapaaresto ka niya.” Akala ni Christopher ay nagkamali siya ng narinig. “Babe? May mga tsismis ba na nakarating sa’yo? Kailan ka pa nagkaroon ng pakialam sa pera? Bakit pera ang sukatan ng relasyon natin?” Ang kanyang mga salita ay naputol ng biglaang beep, na nagpapahiwatig na ang tawag ay winasakan na. Binabaan siya ni Skylar. Halos mapasuka si Skylar sa sinabi ni Christopher ngayon lang. Napagtantong binabaan siya ni Skylar, umasim ang ekspresyon ni Christopher. Humigpit ang pagkakahawak niya sa phone niya habang umuungol, “Skylar, anong kalokohan ang ginagawa mo? Akala mo ba ay hindi ako maglalakas-loob na makipaghiwalay sa’yo?” Napasinghap siya ng mariin, lumalakas ang kanyang determinasyon. Naisip niya na kailangan niya ngang ibalik ang pera sa babae. Pumasok na ang pulis sa kanyang opisina ngayon, at matatapos na ang kanyang career kung magpasya itong kasuhan siya. Nagpasya si Christopher na bayaran muna ang babae at pagkatapos ay tatawagan siya ni Amelia kinalaunan. Tiyak na ibabalik muli ni Skylar ang pera sa kanya noon. Nag-text siya kay Skylar nang mailipat na niya ang pera. “Babe, nailipat ko na ang pera sa’yo. Huwag mo nang alalahanin si Mom; maghahanap ako ng ibang paraan. Kung masama ang pakiramdam mo, pwede kitang ilabas ngayong katapusan ng linggo.” Nakatanggap si Skylar ng notification tungkol sa paglipat. Nakatitig sa 100 thousand dolyares sa kanyang account, saglit siyang natigilan. Hindi nagtagal ay nabawi niya ang kanyang muwang. Naglipat siya ng 90 libong dolyar kay Janine at nagtago ng sampung libong dolyar para sa kanyang sarili. “Ma, ito po ang naipon kong pera sa pagtatrabaho tuwing breaktime sa paaralan at pati na rin sa karaniwang perang ibinibigay mo sa akin. Malamang kailangan mo ng pera ngayon, kaya gamitin mo muna,” text ni Skylar. Nang makita ni Janine ang transfer notification at ang text ni Skylar, nabigla siya. Tinawagan niya agad si Skylar. “Skye, kaka-graduate mo pa lang, tapos wala ka pang trabaho. Kailangan mo rin ng pera! Makakapagtrabaho pa ako, at nakakakuha din ako ng allowance kina Steven at Charles kada buwan. Hindi ko kayang tanggapin ang pera mo. “Ibabalik ko sa’yo. Dapat gastusin mo ‘yan sa mga damit kapag namimili ka. Hindi ko naman talaga kailangan niyan.” Nang mapansin ang tunay na pag-aalala sa mga salita ni Janine, tumawa si Skylar. “Mom, hindi ko kailangan ng pera ngayon. Sa inyo na lang. Pababa na ako ngayon sa tren. Mag-usap pa tayo pagbalik ko pagkalipas ng ilang araw.” Nakatitig si Janine sa phone niya. Habang pinahahalagahan niya ang pagiging maalalahanin ni Skylar, meron siyang kutob na malamang may nangyari sa babae. Paano ba ito tinatrato ng mga Williams? Kailangang malaman ni Janine. Nakalagay ang numero ni Sadie sa kanyang phone, ngunit hindi niya kailanman naisip na tawagan ito balang araw. Gayunpaman, ito ay tungkol kay Skylar. Pinalaki niya si Skylar, kaya tiyak na nararamdaman niya kapag may naramdaman siyang hindi maganda. Huminga siya ng malalim, tinawagan niya si Sadie. “Janine? Bakit mo ako tinatawagan?” Inilagay na rin ni Sadie ang numero ni Janine para sa kapakanan ni Skylar. Balak na sana niyang burahin ang numero ni Janine pagkatapos noon, pero nawala sa isip niya. Parang hindi tama na ang tulad ni Janine ay nasa contacts niya. “Wala namang malaking problema. Gusto ko lang malaman kung anong nangyayari kay Skye.” Nang maramdaman ang paghamak sa tono ni Sadie, kumunot ang noo ni Janine. Gayunpaman, ang sumunod na sinabi ni Sadie ay nagpakulo ng kanyang dugo. “Ngayong binanggit mo na, hayaan mong sabihin ko sa’yo. Wala akong ideya kung paano siya pinalaki, pero talagang hindi siya masunurin at hindi nag-iingat. Sinasagot niya kami, at kulang siya sa kagandahang-asal. “Noong kaarawan ko, binigyan niya ako ng painting na mukhang sira-sira, sinasabing sinaunang painting daw ‘yon. Tingnan mo siya, nakahiga nang walang kahirap-hirap! “Malinaw na hindi maayos ang pagpapalaki sa kanya mula bata. Akala ba niya ay wala akong alam? Hindi ko naman inaasahan na maging kasing-bait siya ni Maisy, pero talagang nakakahiya siya! “Tumakas na naman siya sa bahay dalawang araw ang nakalilipas. Bumalik ba siya sa lugar niyo? Sabihin mo sa kanya na hindi na namin siya papapasukin kung tumatanggi siyang bumalik! “Kahit na bumalik siya, kailangan niyang humingi ng tawad sa atin nang maayos! She must be sincere; otherwise, hindi natin siya madaling mapapatawad sa pagkakataong ito.” Habang pinakikinggan ni Janine ang mga reklamo ni Sadie, nanginginig ang buong katawan niya sa galit. Namumula ang mga mata niya. Noon pa man ay mabait siya at bihirang magsalita nang malupit sa sinuman. Gayunpaman, hindi na siya nakapagpigil pa nang marinig ni Sadie na ikinumpara nina Skylar at Maisy si Skylar at minamaliit si Skylar habang nagdadabog. “Napakabait ni Skylar! May nagawa siguro kayong mali kaya lumayas siya ng bahay. Pinalaki ko siya; kilalang-kilala ko siya! Hndi niya kailanman gagawing ang mga bagay na binanggit ninyo! Tingnan ninyo ang mga sarili ninyo. Oblihasyon ninyong humingi ng tawad sa kanila! Agad na ibinaba ni Janine ang tawag at umiyak. Sa paghusga sa ugali ni Sadie, alam niyang malamang na nahirapan si Skylar sa pamamahay ng mga Williams. Oh, ang kanyang mahal na Skylar! … Si Skylar ay nasa antigong kalye sa Jipsburg. Ang kalye ay may linya ng lahat ng bagay na maiisip, at ang pagtapak doon ay parang naglalakbay pabalik sa sinaunang panahon. Malaking bag ang dala niya ngayon. Ang sinaunang painting na nakuha niya mula sa pamamahay ng mga Williams ay itinago sa kanyang bag. Noon, binili niya ang sira-sirang painting na ito mula sa matandang lalaki sa kalyeng ito sa halagang sampung libong dolyares. Hindi ito napreserba nang maayos, kaya’t ito ay labis na sira at pira-piraso. Inabot siya ng halos tatlong buwan upang ayusin ang painting. Sinabi ng matanda na iniwan ng kanyang lolo ang pagpipinta at sinabing ito ay mula pa noong 1120 BC. Gayunpaman, imposibleng matukoy ang artista dahil sa hindi magandang estado nito. Ang matandang lalaki ay matagal nang nakapaligid sa kalyeng ito, at ang pinakamataas na alok na ginawa ng sinuman para sa painting ay isang libong dolyar lamang. Ngunit namukhaan ni Skylar ang painting bilang gawa ng isang pintor mula 1120 BC na kilala sa paglalarawan ng magagandang tanawin.