Kabanata 687

Natigilan si Dorian. "Nakuha mo talaga ang pag-atake ko? Kahanga-hanga ka." Dinismissive na sinabi ni Sebastian, "Kung iyon lang ang mayroon ka, kung gayon ay seryoso akong nabigo." "Puro ka na sa sarili mo. Tignan natin kung ilang suntok ang kakayanin mo." Pagkatapos, sa isang mabangis na dagundong, muling sumalakay si Dorian. Sa sandaling iyon, tila siya ay halos angkinin. Ang kanyang presensya ay nag-uutos, at ang kanyang matalim na titig ay tila nakikita ang lahat. Bawat hampas ay tumama sa lupa nang may lakas na nag-iwan ng malalaking bunganga. Inakala ng lahat na madudurog si Sebastian sa mabangis na pagsalakay, ngunit nanindigan siya at tinutulan ang lahat ng inaasahan. Gaano man kalupit ang mga pag-atake ni Dorian, nanatiling kasing solid ng bato si Sebastian. Ang nakakatakot na enerhiya na pinakawalan niya sa pagitan ng kanyang mga kamay ay walang kahirap-hirap na neutralisahin ang bawat suntok. Ang mga pag-atake ni Dorian ay mukhang mapangwasak, ngunit si Sebastian