Kabanata 1720

Ang babaeng nakaputi ay nakakulong sa hindi matiis na pagdurusa. Ang kanyang maramdaming mukha, karaniwang kalmado at maganda, ay ngayo'y nababalutan ng sakit. Nagmukha siyang malungkot habang napuno ng dalamhati ang kanyang mga mata. Ang kanyang matalas na tingin ay sumuyod sa walang laman na paligid. Bagaman walang tao sa paligid, sinabi ng kanyang mga instinct na may pares ng nakatagong mata na nakatutok sa bawat galaw niya. Sa isang mabilis na galaw ng kanyang kamay, isang umiikot na ulap ang bumalot sa kanyang marikit na anyo, ganap na tinatakpan siya. Nakita siyang ganito, hindi mapigilan ni Sebastian ang makaramdam ng kaunting awa. Ang mga pamamaraan ng Serpiyenteng Yelo na iyon ay talagang nakakatakot, higit pa sa anumang naisip niya noon. "Baka makatulong ako sa iyo," sabi ni Sebastian habang lumilitaw siya sa 60 talampakan ang layo. Ang ekspresyon ng babae ay biglang naging malamig. Ang kanyang titig ay matalim habang tinititigan siya. Walang salitang sinabi, mabilis n