Kabanata 24 Habangbuhay na Kasiyahan

Dinikit ni Whitney ang kanyang mga tenga, nakikinig sa mga tunog sa labas. “Noel, yayayain ka sana namin ni Whitney sa hapunan,” sabi ni Damian. Nanalangin si Whitney na abala si Noel! “Sige,” sagot ni Noel na may mahinang boses. Naramdaman ni Whitney na lumubog ang puso niya. Ilang sandali pa ay pumasok na si Noel kasama si Damian. Kaswal siyang nakasuot ng pangbahay. Nang makitang nakatayo pa rin doon si Whitney, mahinang sinabi ni Damian, “Whitney, pwede bang kumuha ka ng tubig para kay Noel? Magsisimula na akong maghain ng hapunan.” “Tutulungan na kita,” sagot niya at sumunod sa lalaki papunta sa kusina. “Hindi na kailangan. Samahan mo na lang si Noel. Hindi na ako magtatagal.” Naiwan na walang pagpipilian, tumayo si Whitney sa tapat ni Noel, hinahawakan ang kanyang mga kamay na kinakabahan na parang batang nahuling gumagawa ng mali. Umupo si Noel sa sofa, nakatingin sa kanya. “Kung itutuloy mo ang pagtayo ng ganyan, tiyak na magdudulot ka ng hinala.” Maaaring maramdaman ni Damian