Kabanata 95

”Oo.” Magsasalita na sana ako nang bumulong si Brandon, “Hindi ko mapigilan. Hindi ko mapigilan na gustuhing mapalapit sa’yo, maging mabait sa’yo, at… asarin ka.” Nagkaroon ng kahulugan. Kung ang pag-ibig ay isang bagay na maaari nating kontrolin, walang sinuman sa sansinukob na ito ang mabibiktima nito. Hindi ko alam ang isasagot ko pero binitawan ako ni Brandon. “Uminom ka ng maraming tubig pagpasok mo sa loob. Kung may kailangan ka, tawagan mo ako.” Tinuro niya yung bag ko. “Yung susi ng kwarto mo. Pagbuksan kita ng pinto.” “Ayos lang.” Nabalik ako sa realidad at lumayo sa kanya. “Kaya kong buksan ang pinto nang mag-isa.” Mabilis kong kinuha ang susi ng kwarto ko, ini-swipe ito, at pumasok ito. Ilang sandali akong napasandal sa pinto, hindi maalis sa isip ko. Pagbalik ni Kara, nakahiga na ako sa kama. Tahimik siyang gumalaw, malamang para hindi ako magising. Hindi ko iminulat ang mga mata ko dahil ayokong magsalita, pero narinig ko ang mahinang pag-ungol ni Kara. “Mahimbing ang tu